De grootse generaal Han Xin

Han Xin (ongeveer 231-196 v.Chr.) was één van de meest uitmuntende militaire strategen in de Chinese geschiedenis. Hij is vooral bekend omdat hij Liu Bang geholpen heeft aan de macht te komen en daarmee de 400-jaar lange heerschappij van één van China's meest glorieuze dynastieën inluidde. Maar toch is het een verhaal uit de jeugd van Han Xin dat het meest verteld wordt als een les in tolerantie.

Han Xin verloor zijn ouders op jonge leeftijd, waarna hij arm achterbleef met weinig te eten. Al ziende hoe hongerig de jongen was, voedde een vrouw in zijn woonplaats hem gedurende enkele weken. Dit maakte een diepe indruk op Han Xin.

Niet iedereen in de stad was zo hartelijk. Hoewel hij arm was, hield Han Xin ervan de krijgskunsten te beoefenen en net als de meeste Chinese mensen die in die tijd krijgskunsten beoefenden, droeg hij vaak een zwaard bij zich. Op een dag kwam Han Xin, lopend over straat, een andere jongeman tegen voor een lokale slagerij.

“Jij mag er dan groot en flink uitzien, maar hoe sterk ben je?” snauwde de bullebak naar hem. Omstanders begonnen hen te omcirkelen.

De man daagde Han Xin verder uit met een donderende stem:”Als je niet bang bent om te sterven, daag ik je uit mijn hoofd eraf te hakken. Als je te bang bent, kruip dan tussen mijn benen door”.

Onthutst staarde Han Xin naar de jongeman, het ultimatum overwegend. Hem doden betekende dat hij als gevolg ongetwijfeld zelf zou worden geëxecuteerd. Tussen zijn benen doorkruipen betekende de ergst mogelijke openbare vernedering.

Han Xin piekerde enige tijd over het besluit. Toen knielde hij langzaam en begon tussen de man zijn benen door te kruipen. De menigte barstte in lachen uit, hun buik met één hand vasthoudend en met de andere naar de terneergeslagen Han Xin wijzend.

Maar Han Xin’s gedachten waren gericht op belangrijkere zaken.

Een nieuwe Dynastie is geboren

Tegen het einde van de Qin Dynastie, was China vervallen tot chaos en verscheidene staten waren aan het wedijveren om de controle. Han Xin benaderde Xiang Yu de Veroveraar, leider van de machtigste der strijdende staten, met het aanbod hem als generaal te dienen.

Xiang Yu wees de talenten van Han Xin af, en gaf hem slechts een baan op laag niveau. Onwillig om op te geven, wendde Han Xin zich tot Liu Bang, leider van het veel zwakkere Han Koninkrijk, om zijn hulp aan te bieden.

Eén van Liu Bangs militaire adviseurs, Xiao He, kende Han Xin van naam en bewonderde hem zeer. Enthousiast adviseerde hij Liu Bang hem in te lijven, maar Liu Bang wees hem herhaaldelijk af. Wederom, werd Han Xin een lage positie in voorraadbeheer aangeboden. Gefrustreerd besloot Han Xin weg te gaan. Maar op het laatste moment bezocht Xiao He hem, hiermee het avond appél missend, om de jonge man over te halen te blijven. Hij beloofde nog een poging te wagen Liu Bang te overtuigen dat Han Xin zeer waardevol was.

“Han Xin is een van de meest getalenteerde mannen van ons land”, zei Xiao He tegen Liu Bang. “Als je slechts de leider van ons Han Koninkrijk wil blijven, ga je gang, daar heb je Han Xin niet voor nodig. Maar als je heel China wil leiden, kan niemand behalve Han Xin een plan ontwerpen om dat voor jou voor elkaar te krijgen”.

Dat waren de magische woorden. Liu Bang nam eindelijk Xiao He's advies ter harte en benoemde Han Xin als zijn belangrijkste generaal. Han Xin verzon toen een briljante, alles omvattende militaire strategie om Xiang Yu en de andere staten te verslaan, en Liu Bang stemde in met de uitvoering ervan.

De strategie begon met een truc: Han Xin’s mannen zouden optrekken naar het Yong Koninkrijk onder het mom van wegreparaties, maar in werkelijkheid zouden zij een verrassingsaanval openen. Het plan werkte. De overwinning was snel en de troepen van Han Xin veroverden makkelijk het gebied.

Door een diversiteit van innovatieve strategieën te gebruiken, overwon Han Xin de Koning Bao van het Wei Koninkrijk, Koning Ge van het Zhao Koninkrijk, evenals de staten van Yan en Qi van het noorden en oosten. Met deze nieuwe gebieden onder controle van zijn troepen, had Han Xin de staat van Chu omringd, Xiang Yu aan alle kanten omsingeld. Xiang Yu de Veroveraar kon geen kant op - hij sneed zijn eigen keel door op de oevers van de rivier Wu.

Met de hulp van Han Xin kwamen Liu Bang’s troepen als overwinnaars uit de strijd en werd hij de eerste keizer van een nieuwe dynastie – de Han ( niet hetzelfde Chinese karakter als Han in de naam Han Xin).

Loyaliteit en verraad

Het eerste geschiedenisboek van China, Shiji, beschrijft Han Xin als “ongeëvenaard in bestuurlijke zaken”, zijn “verdiensten onovertroffen in de landen”. Liu Bang schepte zelfs op: zijn belangrijkste generaal kon “zelfs een miljoen troepen onder controle houden en zeker zijn van een overwinning in de strijd”.

Ondanks, dat hij een van de grootste sterren van de keizer was, vergat Han Xin de mensen van zijn oude woonplaats niet. En dus, nadat hij tot koning van de Chu was benoemd, ging hij terug voor een bezoek. Hij zocht de vrouw op die haar eten zo veel jaren geleden onbaatzuchtig met hem had gedeeld. Han Xin gaf haar 1.000 catties (meer dan 100 kilo) goud om haar hartelijkheid te belonen.

Han Xin vond de man, die hem schandelijk tussen zijn benen door liet kruipen. Op het moment dat de man Han Xin herkende, werd hij doodsbang en smeekte om vergeving. Han Xin had een hart met grote verdraagzaamheid. In plaats van wraak te nemen en de man te doden, besloot Han Xin hem een kans te geven en benoemde hem tot luitenant, verantwoordelijk voor de veiligheid in de hoofdstad van Chu.

En Han Xin was opmerkelijke loyaal. Toen hij het Koninkrijk Qi veroverde, drongen sommigen bij hem erop aan Liu Bang te verlaten en zijn eigen Koninkrijk te vormen in de landen die hij veroverd had. “Mijn dankbaarheid tegenover de Han Koning gaat extreem ver”, zou Han Xin hebben geantwoord.

“Hij laat me in zijn wagen rijden, laat me zijn kleding dragen en gaf me van zijn voedsel  te eten. Ik heb gehoord dat het wordt gezegd dat als je in andermans wagen rijdt, je verantwoordelijkheid moet delen in de tegenslagen die zij tegenkomen; als je andermans kleding draagt, je hun zorgen moet wegnemen en als je andermans voedsel eet, je hem trouw moet zijn tot in de dood. Hoe kan ik moraliteit en rechtvaardigheid de rug toekeren omwille van eigenbelang?”

Han Xin’s loyaliteit vloeide voort uit zijn geloof in het volgen van de wil van de hemel en de traditionele Chinese overtuiging dat keizers met macht waren toegekend dankzij goddelijke zegening.

Liu Bang vroeg ooit aan Han Xin:”Hoeveel troepen denk je dat ik kan leiden?”

“Honderd duizend”, antwoordde Han Xin.

“En jij?” vroeg Liu Bang.

“Hoe meer troepen, hoe beter ik ze kan sturen.”

“Als je zo bekwaam bent, waarom ben je dan een van mijn onderdanen?”

“Jouw positie is gemachtigd door de Hemel,” antwoordde Han Xin. “Het is niet iets dat mensen kunnen veranderen.”

Ondanks Han Xin's geruststellingen dat hij geen intentie had zich de troon toe te eigenen, werden Liu Bang en Koningin Lu na verloop van tijd achterdochtig en jaloers op de zeer capabele generaal. Uiteindelijk luisde Koningin Lu hem erin voor “het beramen van een opstand”. Han Xin werd in de val gelokt en gedood op het Changle Paleis samen met zijn familie. Het restant van zijn geslacht werd later ook uitgeroeid.

Ondanks zijn onrechtvaardige einde, bleef het verhaal van Han Xin meer dan 2.000 jaren een bron van inspiratie. Het klassieke verhaal naspelend, brengt Shen Yun’s dans Han Xin de loyaliteit, moed, vergevingsgezindheid en geloof van de generaal tot leven, hiermee het leven van deze grote man en de waarden die hij in een hoofdstuk van de Chinese geschiedenis kerfde, erend.