Hu of hoffelijke schrijfplaat

Wat zijn die stokachtige attributen die beambten aan het hof soms vasthebben  tijdens Shen Yun dansen? Dat waren keizerlijke tafelen die, net zoals de tablets die tegenwoordig tijdens kantoorvergaderingen gebruikt worden om notities en aantekeningen vast te leggen over de baas, in dit geval de keizer.

Deze dunne tafelen stonden bekend als hu en werden door de staatsbeambten vaak in (beide) handen vastgehouden tijdens keizerlijke bijeenkomsten. Hovelingen gebruikten hu’s om keizerlijke bevelen of aantekeningen vast te leggen.

Het klassieke Book of Rites was zeer specifiek over de kenmerken van hu’s. Gemaakt van jade, ivoor of bamboe, weerspiegelt het materiaal van de plaat het niveau van de functionaris die het gebruikt. Het moest precies twee voet en zes inches lang zijn en drie inches breed (dit zijn oude Chinese maten, waarbij een “voet” ruwweg 23 cm is, ongeveer 7 cm korter dan vandaag de dag). 

De vorm van de plaat was of rechthoekig met een brede boven en smalle onderkant, of met een ronde bovenkant en een rechthoekige onderkant. Het oppervlak van de plaat was van boven naar beneden ook licht gebogen.

De dagen van de hu eindigden tijdens de Qing Dynasty (1644-1911/12), toen de Mantsjoerijnse keizers afzagen van het gebruik ervan.

Zijn erfgoed leeft echter voort, niet alleen in Shen Yun dansen, maar ook in Taoïstische traditionele kennis, die verhaalt over onsterfelijken die zwaaien met een hu als met een magisch instrument.