Het Verre Oosten ontmoet het Westen tijdens koffie in St. Louis

Lang voordat we in St. Louis arriveerden, zagen we in de verte de iconische Gateway Arch ons verwelkomen op onze reis. De boog symboliseert de eerste Amerikanen die naar het Westen reisden om hun bestemming te vinden en ik dacht aan de bekende uitspraak, “Ga naar het Westen, jongeman.” In feite is Shen Yun gevestigd aan de Oostkust en de Chinese cultuur die we presenteren wordt ook beschouwd uit het Oosten te komen. En zodoende was de Gateway Arch deel van onze eigen “reis naar het Westen”.

Tegenwoordig is de wereld, met de hulp van moderne technologie, kleiner aan het worden. We zijn in staat te zien, horen en ervaren waar onze voorouders hun leven lang over droomden. Met het internet zijn we in staat toegang te krijgen tot een ogenschijnlijk oneindige hoeveelheid informatie. Met vliegtuigen kunnen we naar de andere kant van de wereld vliegen en terug, in slechts een paar dagen. Talloze immigranten hebben hun culturen en levensstijlen met zich mee gebracht naar hun nieuwe woonplaatsen. Chinatowns, Koreaanse markten, Italiaanse restaurants en Franse delicatessezaken zijn in elke grote stad voorhanden.

Maar met deze massale verspreiding van culturen is er ook een keerzijde: we raken eraan gewend dat alles overal verkrijgbaar is en dingen raken vermengd tot een grote pot Jambalaya. De fijne distincties tussen de unieke culturele identiteiten van mensen beginnen te vervagen. Veel mensen in het publiek uiten hun bewondering voor de Chinese cultuur na een Shen Yun voorstelling te hebben gezien. Waarom is dat? Omdat een Shen Yun voorstelling authentieke Chinese cultuur portretteert, geïnspireerd door 5.000 jaar Chinese beschaving.

En tegelijkertijd is er niets mis met kruisbestuiving van culturen; het is boeiend om andere culturen te ervaren en erover te leren. En ik vond een recent voorbeeld hiervan in St. Louis – bij Starbucks.

Er was een Starbucks café gemakkelijk dicht bij ons hotel. Bijna elke morgen kon je Shen Yun leden zien met slaperige ogen, netjes gekleed in zwarte overjassen, die de vroege ochtendwaas trotseerden op weg naar Starbucks. Traditioneel werd koffie beschouwd als deel van de Westerse cultuur, terwijl de Chinezen thee dronken, maar een kop warme koffie, op een schemerige ochtend, heeft wel iets. Ochtendwaas is tenslotte niet aan één enkele etniciteit voorbehouden!

Tijdens ons verblijf in St. Louis maakten we informeel kennis met onze buren – twee dansteams en een volleybal team, geschat naar hoe ze eruit zagen waren het tieners tussen de 10 en 18 jaar. Zij maakten eveneens frequent tripjes naar Starbucks. Starbucks heeft die dagen een hoop geld verdiend aan ons en die kinderen.

De kinderen bestelden smoothies en Frappuccino’s. Wij bestelden echter espresso’s, caffè latte’s en machiato’s. Zoals mijn dansmaatje Chelsea Cai vertelde, “Vanmorgen stond ik om 6.30 uur op en ging naar Starbucks. Ik zag veel leden van het dansteam fruitsmoothies en andere koude dranken bestellen. Ik kreeg verdwaasde blikken van ze toen ik naar de kassière liep en zei, “Hi, ik had graag een grote café latte macchiato met drie shots ristretto, 2/3 decafé, ondersteboven en 2 procent extra schuimmelk.”

Veel van mijn collega artiesten zijn, naar mijn nederige mening, koffie connoisseurs. Ik ben zo iemand die benul loos een Starbucks binnenwandelt om vervolgens lange tijd naar het menu te staan staren, alvorens naar de kassière te schuifelen en nerveus een “medium café latte” te bestellen, tot de uiterste schrik van mijn Starbucks-ledenkaart-zwaaiende vrienden. Ik was verbaasd te ontdekken dat de café latte, cappucino en flat white ongezoet waren. Ik heb talloze hoofdschuddens, rollende ogen en gekreun van ergernis bij mijn collega dansers uitgelokt.

Ik dronk voorheen helemaal geen koffie, dus beschouw ik mijn Starbucks avonturen, hoewel klungelig, een verbetering: mijn eigen bijdrage aan culturele diffusie, zoals het passeren van een kleine Gateway Arch waar het Verre Oosten het Westen ontmoet.

Noot van de redactie: dit was de derde en laatste (voor nu) in een serie van blogs over koffiecultuur tijdens de Shen Yun tour.