Een pappa onderweg zijn

We zijn al zo lang thuis door de lockdown, dat ik vergeet dat ik normaal de helft van het jaar weg ben van mijn kinderen.

Met Shen Yun toeren we meestal van december tot mei en in die periode komen we meestal helemaal niet thuis. Maar het afgelopen jaar heb ik niet alleen voor het eerst een volledige winter en lente thuis meegemaakt (oh, dus dat is wat deze boom doet!), maar kon ik ook een volledig kalenderjaar met onze dochters - nu 3 en 7 jaar - doorbrengen.

Echter, nu steeds meer steden en theaters binnenkort worden opengesteld, gaan we weer op pad en moet het hele gezin zich weer aanpassen aan de nieuwe, oude cadans.

De uitdaging om een lange-afstandsrelatie met je kinderen te onderhouden is niet zo uitzonderlijk. Veel ouders hebben ermee te maken: atleten en hun ondersteunend personeel, ontwikkelaars en ingenieurs, wetenschappers, en natuurlijk onze soldaten, die niet alleen op afstand leven, maar vaak ook dagelijks in levensgevaar verkeren.

Maar hoe graag we onze kinderen er ook aan willen herinneren dat we van hen houden, hen helpen opvoeden en hen vreugde brengen, zelfs als we er niet fysiek bij zijn, zo gemakkelijk is dat niet als ze nog jong zijn.

De ideeën hieronder zijn voortgekomen uit een wanhopige poging om de aandacht van mijn dochter vast te houden tijdens videogesprek na videogesprek. Het ene werkte toen ze een baby was, het andere toen ze een peuter was, en weer iets anders toen ze met z'n tweeën waren.

Dus als je een kersverse vader bent, of misschien een moeder, staan hieronder een paar leuke dingen die ik ontdekt heb. Jullie veteranen hebben vast zelf ook leuke trucjes, en ik zou het leuk vinden als jullie die in het commentaar zouden willen delen, zodat we er allemaal van kunnen profiteren.

Houdt alsjeblieft in gedachten dat:

a. Ik tot nu toe alleen ervaring heb tot de leeftijd van 6 jaar en heb geen idee wat werkt bij, laten we zeggen, een tiener.

b. Opvoedingsstijlen en filosofieën sterk kunnen verschillen en sommigen sterke argumenten kunnen hebben tegen de noodzaak om op deze manier dagelijks bezig te zijn.

c. Mijn ervaring er één van een vader is die reist met moeder thuis. Ik kan niet zeggen hoe het andersom is of als beide ouders op reis zijn en de kinderen bij de grootouders zijn of op een andere manier. Ik denk nog steeds dat veel van dit van toepassing is.

d. Sommige van deze ideeën zijn lachwekkend.

Dus hier, in willekeurige volgorde, zijn 10 leuke tips:

#1: Houd een boek erbij.

Dus je hebt een videogesprek met je kleine jongen of meisje. Je hebt alle goo goo gaga gedaan die je kan opbrengen en nu het al 47 seconden duurt, kan het je kind niet meer schelen. Je raakt haar kwijt!

Snel, pak een boek. Nee, niet Oorlog en Vrede. Iets met kleur. En dieren. Veel dieren. Pratende dieren. Eén van mijn dochters favorieten was Het konijntje dat graag moo zegt.

Bij elke tournee nam ik een paar boeken mee en las ze voor tijdens de videogesprekken, waarbij ik de plaatjes liet zien terwijl ik voorlas (zo had mama ook even vijf minuten pauze).

Als de boeken oud beginnen te worden, stuur ze dan naar huis en koop een paar nieuwe.

#2: Maak contact als ze aan het eten zijn

Vaste tijden voor videogesprekken zijn een goed begin. Ik raakte vaak gefrustreerd als ik eindelijk vijf minuten de tijd had om hallo te zeggen en er dan achter kwam dat mijn vrouw aan het vergaderen was voor haar werk en dat onze dochter een dutje deed. Etenstijd is geweldig.

Ik weet dat de mindful eetcoaches het hier niet mee eens zijn, maar dit is één van die nuttige compromissen. De baby zit in een kinderstoel zonder ontsnappingsroute, wordt gevoed en tegelijkertijd vermaakt (als bonus, en de coaches zullen het hiermee eens zijn, krijgt de baby veel voedsel naar binnen zonder het te merken).

Hoewel veel van deze tips elektronisch van aard zijn, hebben we ervoor gekozen om vrij streng te zijn met het gebruik van apparaten door onze kinderen. Tijdens deze gesprekken mogen ze de telefoon niet vasthouden - die wordt voor hun neus neergelegd, en als we klaar zijn, zijn we klaar. De apparaten blijven niet aan zodat ze kinderfilms kunnen kijken, zoals The Silence of the Lambs.

#3: Neem jezelf zingend op

Ik ben geen goede zanger. Maar toen onze dochter vijf keer per nacht wakker werd en mijn vrouw uitgeput was, zorgde ik voor haar bedtijd tijdens de maanden dat ik thuis was. Na een bad, een pyjama, melk en boekjes was het eindelijk licht uit en slapen maar! Eén ding dat werkte was zingen. Mijn dochter stond voor de keuze: Of in slaap vallen, of papa's "gezang" ondergaan.

"Maar hoe moet dat dan als je op tournee gaat?" vroeg mijn vrouw. Ze liet me het gezang, dat ongeveer 20 minuten duurde, opnemen en speelde het af voor onze dochter bij het in slaap vallen. In voor- en tegenspoed was papa's gezang het laatste wat ze hoorde wanneer ze 's avonds haar oogjes sloot. Op de een of andere manier lijkt ze nog steeds normaal.

#4: Koop een puppet

Dat is geen typefout, hoewel een puppy zeker hun aandacht zou vasthouden. Maar een handpop werkt geweldig. Ik heb een koala gekregen in Australië toen mijn dochter 2 was. En hoewel ik voor een podiumkunstengezelschap werk, ben ik nog nooit aangezien voor een poppenspeler. Als het op poppen aankomt, ben ik zo creatief als een kool.

En toch, dit werkte. Koala verscheen op het scherm, was het eens of oneens met wat papa buiten beeld zei, en kreeg vaak kleine aanvaringen over het feit dat hij in de schijnwerpers stond. Koala's staan er tenslotte om bekend dat ze wat overdreven zijn.

#5: Knuffeldieren avonturen

Na Koala kwam Pingee de Pinguïn, die ik kocht in een Whole Foods winkel in Chicago. Daarna kwamen Pokey en Sad Cat, van een winkelcentrum ergens, en Canada Bear van letterlijk elke rustplaats ten noorden van de grens. Deze knuffeldieren waren doordrongen van persoonlijkheid en, net als de poppen, verschenen ze regelmatig tijdens videogesprekken.

Probeer een normaal gesprek te voeren met je 3-jarige en haal dan, als je haar aandacht begint te verliezen, het nieuwe vriendje te voorschijn. Toegegeven, na een tijdje zal ze vragen om het knuffeldier te zien in plaats van jou. Zo is het leven. Het is een goede voorbereiding voor als ze een andere belangrijke man vindt, zo'n veertig jaar later.

Maar hier is de echte tip om je te belonen voor het niet alleen lezen van de titels. Maak video's van deze knuffeldieren die avonturen beleven.

De grootste hit bij mijn dochters waren de streken van Pingee. Als we in een nieuw hotel arriveerden, trok Pingee op verkenning uit. Hij sprong het bed op en af. Hij activeerde de automatische sensor van de kraan en dook dan opzij. Hij sprong op de loopband en werd door de kamer geslingerd. Mijn dochters konden eindeloos kijken naar deze lachwekkende, lage kwaliteit, rammelige handvideo's.

Naarmate het einde van de tournee naderde, vertelde ik hen hoe graag Pingee of Sad Cat hen persoonlijk wilden ontmoeten, en hoe we dat binnenkort zouden doen. Zodra ik door de deur binnenkwam en mijn tassen neerzette, vroegen ze me hen te zien.

#6: Neem korte video's van jezelf op

Sommige dagen kwamen onze schema's gewoon niet overeen, vooral als we in Azië of Australië waren. In plaats van dagenlang geen gedag te zeggen, moedigde mijn vrouw me aan om korte video's te sturen.

Deze video's kunnen minder dan een minuut duren (waardoor ze gemakkelijker te verzenden zijn) en kunnen zo eenvoudig zijn als:

"Hé, hoe gaat het met je? Hier ben ik in mijn kleedkamer. Wat vind je van deze lichten? Ze zijn echt geel, hè? Hier is mijn vriend, zeg hallo... Hoe dan ook, ik hoop dat je een fijne dag hebt. Ik moet me nu klaarmaken voor de voorstelling. Ik spreek je morgen. Bye!"

Na verloop van tijd, als we bezienswaardigheden bezochten of iets interessants tegenkwamen, pakte ik mijn telefoon en maakte een korte video. Ik begon met de telefoon op mij te richten om gedag te zeggen, en draaide hem dan om een mooie fontein te laten zien, een vreemd dier, of iets anders waarvan ik dacht dat ze het leuk zouden vinden.

Het mooie van deze video's is dat je ze kunt maken wanneer je tijd hebt en zij ze kunnen bekijken wanneer zij tijd hebben. Steeds weer opnieuw.

En ze kunnen je ook video's terugsturen!

#7: Ansichtkaarten

We nemen een pauze van de elektronische tips en komen aan bij één van de meest traditionele communicatiemethoden op reis: de ansichtkaart. Deze zijn goedkoop, alomtegenwoordig -benzinestations, luchthavens, hotels, en zorgen voor een leuke verrassing. Vooral als je kinderen leren lezen, kun je ze ansichtkaarten sturen met eenvoudige boodschappen in allemaal hoofdletters. Vergeet niet om er ook één voor mama op de post te doen.

#8: De geschenkdoos

Dit is een groter project, en één die ik nog maar een paar keer geprobeerd heb. Maar stel je de vreugde voor van een klein kind dat een pakje krijgt met iets speciaal voor hem of haar... Juist, Amazon. Maar toch, een doos vol met spullen van papa, die we al maanden niet gezien hebben? Je kunt er speelgoed, boeken (die je al lang zat bent), exotische snacks en andere cadeaus in doen. Het is ook handig als je constant kleine souvenirs inslaat en de ritsen van je koffer het zwaar te verduren hebben.

#9: Gummibeertjes

Wat? Eerst video's, nu suiker? Wat voor een ouder ben jij? Nee, nee, nee, dit is eigenlijk gewoon de kinderen wiskunde leren. Je kent het oude Amerikaanse gezegde: "Een gummibeertje per dag als papa weg is."

Voordat ik op reis ging, gaf ik mijn dochter een zorgvuldig geteld Ziploc zakje met gummibeertjes. Er zat één gummibeertje in voor elke dag dat ik weg was. Elke avond na het eten kreeg ze een gummibeertje. Dit was niet alleen lief, het gaf haar ook een goed gevoel van vooruitgang. "Papa, ik heb alle blauwe op! Nu heb ik alleen nog rode, oranje, en gele over!"

#10: Neem verhalen op

Deze laatste leuke tip is er één waar ik wat meer gewicht in kan leggen wat betreft onderwijs.

Het makkelijkste is om een paar kinderboeken in te spreken. Voordat ik een keer op tournee ging, koos ik vijf van hun favorieten en nam die op. De meisjes konden luisteren terwijl mama het eten klaarmaakte of tijdens een lange autorit. Ze konden de bladzijden ook omslaan en volgen. Het is als een gepersonaliseerde versie van die oude Read Along vinyl platen.

Maar je kunt het nog persoonlijker maken door de verhalen te bedenken.

Op een dag, tijdens weer een lange busrit, dacht ik na over een paar belangrijke ideeën die ik mijn 4-jarige wilde laten begrijpen. Zoals bijvoorbeeld iedereen vriendelijk behandelen, of dingen goed doen. In die tijd was ze dol op het verhaal van Goudlokje en de drie beren en dus hadden we al een paar Goudlokje-verhalen verzonnen - Goudlokje en de drie zeemeerminnen, Goudlokje en de vliegende draak... het hadden klassiekers kunnen zijn.

Dus sprak ik verschillende verhalen over Goudlokje in, die de dingen belichamen die we wilden aanpakken. In één voorbeeld was het tijd voor mijn dochter om haar nachtelijke fopspeen los te laten. Het verhaal heette: "Goudlokje en de Magische Fopspeen Boom'. Er verschijnt plotseling een paarse steen in de tuin naast een boom, die Goudlokje vertelt dat dit de magische fopspeenboom is, en dan gaat ze alle fopspenen eraan hangen als versiering omdat ze ze niet meer nodig heeft.

Toen ik thuis kwam van mijn tournee, kwam er op magische wijze een paarse steen tevoorschijn bij een boom in onze tuin. We gingen naar buiten en hingen de fopspenen op, waar ze nog steeds hangen, en ze heeft er nooit meer om gevraagd.

* * *

Oké, tien is een goed punt om te stoppen, en ik denk dat dat het wel is. Oh, ik denk dat er nog een paar andere snelle tips zijn:

Soms, als het schema en de financiën het toelaten, kan je een familie rendez-vous organiseren tijdens de tournee om de lange tijd weg te doorbreken.

Als je twee of meer kinderen hebt, is het heel belangrijk dat je ze elk afzonderlijk aandacht geeft tijdens de gesprekken - je praat met ze zowel afzonderlijk als samen.

Je kunt het oudere kind ook vragen om mama's hulpje te zijn, zodat het zich verantwoordelijk voelt en een doel heeft, en misschien af en toe ook echt kan helpen.

Bonus tip over het terugkomen

Keer terug naar het ritme van het gezin. Wees voorbereid op een aanpassingsperiode en wees geduldig. Mijn vrouw grapt dat elk jaar als ik thuiskom we langzaam het ritme weer oppakken en net als het geperfectioneerd is, is het weer tijd om op tournee te gaan. Dat is de cadans.

Terwijl je op reis was, heeft het gezin een manier gevonden om zonder jou te functioneren en gewoonten ontwikkeld waar je het misschien niet mee eens bent of die je niet begrijpt - sommige daarvan lossen problemen op waarvan je niet eens wist dat ze bestonden omdat je er niet was toen ze ontstonden. Ik raad aan ze te bekijken, te observeren en te bespreken.

Ondanks alle inspanningen kunnen de kinderen, vooral de kleintjes, nog wat tijd nodig hebben om weer op te warmen. Maar meestal doen ze dat supersnel, dus wees voorzichtig en hou vol.

* * *

Dat was het. Ik hoop dat sommige van deze tips nuttig zijn of beter nog, een nieuw idee bij je oproepen. Vooral als je een kersverse ouder bent, of als je plotseling moet reizen, of als je van huis bent en een moeilijke tijd doormaakt - hoop ik dat deze leuke tips je zullen helpen.

Als we maandenlang van huis zijn, voelen onze kinderen zich beter als we regelmatig iets doen en wij voelen ons ook beter.