Beschouwing “in medias res” (of “hoe een dans tot stand komt)

Het is september! Als ik de kalender omsla om de vooruitzichten van koude temperaturen, vergelende bladeren en nog gelere schoolbussen te bekijken, schiet er een gedachte door me heen: nog geen drie maanden voor onze eerste show van ons 2014 seizoen.

Alhoewel het technisch gezien ons “buiten”-seizoen is, is de realiteit dat wij dansers eigenlijk niet zoiets hebben. Samen met onze dagelijkse training, is er een constante stroom van nieuwe dansen om te leren, herzien en perfectioneren. En vergeet het passen van de kostuums niet, het controleren van de haarstukken en de repetities met het orkest. Dit is de tijd van het jaar dat we ons middenin, wat je onze “eerste schets” zou kunnen noemen, bevinden, waarbij iedereen samenwerkt om voor het hele programma de stukken aan elkaar te knopen.

Het creëren van dans lijkt recht-toe-recht-aan. Een choreograaf komt met een idee, vindt een componist en creëert fysieke gedichten om aan te sluiten bij de muziek. Dan repeteert een groep dansers het stuk op een MIDI opname, terwijl het orkest de partituur instudeert. Ondertussen maakt onze kostuumafdeling handgemaakte identieke pakjes, terwijl onze projectie specialisten de passende achtergronddecors ontwerpen.

Een dans reist echter zelden ongerept van verbeelding naar realiteit. Zelfs als het dat doet, kunnen de elementen soms botsen als alles samenvalt – misschien komen de kostuums in de weg bij de bewegingen, of heeft de verhaallijn behoefte aan meer opheldering of ontbreekt het in de muziek aan elegantie. Hoe dan ook, dit leidt onherroepelijk tot een stop, omspoelen en repeteren van het stuk van onze choreografen, componisten, kostuumontwerpers en/of projectie team.

Dansers worden op hun tenen gehouden door het overdoen van formaties, vervangen van nieuwe bewegingen met (nog) nieuwere combinaties en het in een oogwenk verwisselen van posities. Het is een situatie die gemakkelijk in chaos kan eindigen, ware het niet dat de medewerking van iedereen erin betrokken is. We doen het allemaal stapsgewijs, want elke stap – vooruit of achteruit – voegt een nieuwe laag van glans toe aan het juweel dat een Shen Yun dans is. En ik kan jullie beloven dat de show van het volgend jaar altijd anders zal zijn dan die van het vorige jaar.

Nu voorwaarts en vooruit!