Van orkestbak naar podium… naar blog – onze eerste Symfonie Orkest tournee

Schouwspel: één van de vele tussenstops tijdens de eindeloze busrit van New York naar Texas. Een voorbijganger praat met een man in een lange rij van in pak geklede mannen die rondhangen bij de chips, nootjes en koude dranken…

Voorbijganger: “Hallo daar! Wat zijn jullie allemaal mooi gekleed! Waar komen jullie vandaan?”

Man in pak: “Oh, hallo! Wij zijn van Shen Yun Performing Arts uit New York. We brengen klassieke Chinese dans naar de hele wereld.”

Voorbijganger: “Oh wow! En waar gaan jullie nu heen?

Man in pak: “Texas. In feite, om even te verduidelijken – heb ik vermeld dat we deze keer in feite het Shen Yun Symfonie Orkest zijn?”

----

Zo is het, mensen. Een kleine maand geleden startte het Shen Yun Symfonisch Orkest zijn eerste tournee in de VS. Na een succesvol debuut in Carnegie Hall vorig jaar, besloot Shen Yun om het orkest uit te breiden en om de muziek naar zeven Amerikaanse steden te brengen. De concerttournee van dit jaar begon in Kennedy Center Concert Hall in Washington DC, en eindigde in Davies Symphony Hall in San Francisco.

Het was een fantastische  ervaring. Maar om eerlijk te zijn, toen de repetities deze zomer begonnen, bracht het vooruitzicht van rondreizen als symfonie orkest zowel opwinding als bezorgdheid. 

    

Aan de ene kant is het zeker leuk voor ons muzikanten om plaats te nemen op het hoofdpodium.  Geen reden om zorgen te maken over het passen van onze muzikale ritmes en cymbalen in de orkestbak met het exact omhooggooien van jurken en zakdoeken op het podium boven ons. Geen nood aan het memoriseren van muziekbladen die bedekt worden door droog ijs dat van het podium in de orkestbak stroomt. Geen nood om te wachten tot het doek valt alvorens die laatste fortissimo te beëindigen. Deze keer is de muziek zelf het allerbelangrijkste.

Aan de andere kant is er de kwestie van tijd. Elk jaar produceert Shen Yun een geheel nieuw programma en toert het gezelschap daarmee over de hele wereld. Het kost ons bijna een half jaar om deze wereldtournee rond te krijgen. Dus dit jaar moesten we tussendoor afzonderlijke repetities plannen, naast het repeteren van een volledig repertoire voor het 2014 seizoen van Shen Yun.

Verrassend genoeg kan ik zeggen dat, hoewel het niet makkelijk was, ik het nooit afmattend vond. In plaats daarvan reisde mijn geest voortdurend door tijd en ruimte, van het broeden op Beethoven tot de super vrolijke  folkloristische deuntjes van Chinese rijstvelden...

En het lijkt alsof het publiek van ons symfonie orkest – van DC tot San Francisco – met ons meereisde. Niet letterlijk natuurlijk. Wat ik bedoel is dat ze op deze magische reis in elk concert bij ons waren. Ieder concert was een reis door verschillende regio’s, tijden en stijlen, zo verscheidend als het 19de eeuwse Sint-Petersburg tot het 8ste eeuwse Chang’an. De muziek nam de luisteraars mee van de droom van de keizer in een Tang Dynastie paleis tot de sprankelende balzaal  van een Tsjaikovsky opera.

Terwijl we door ieder stuk gingen, verkenden we elk personage. Ik werd het meest geïnspireerd door het einde van “Creation”. Dit stuk vereist ongelooflijke inspanning om te spelen, met lange passages van volgehouden forte fortissimo’s en opeenvolgende fortepiano’s. De bedrieglijk eenvoudige melodieën brengen in feite immense passie met zich mee, terwijl we trachten om greep te krijgen op het idee wat het betekende voor God om onze wereld te creëren. 

En van New York tot Los Angeles, elk concert was opwindend. Ons grootste plezier tijdens het optreden was om in staat te zijn ons publiek direct vanaf het podium te kunnen zien. Ik zag volwassen mannen hun tranen wegvegen nadat soprano Haolan Geng haar lied beëindigde, en ik zal nooit vergeten hoe, na het laatste stuk, één man die vooraan in het midden zat uit zijn stoel sprong en applaudisseerde, en iedereen rond hem ook deed opstaan. 

    

Nu we terug in New York zijn, hervatten onze repetities met de dansers zich en keren we terug naar de orkestbak, met donderende drums en kleurrijke jurken die boven ons over het podium zweven. Het wordt weer een ander fantastisch optreden en een spannend nieuw seizoen. Ik kijk uit om dit met jullie te delen, terwijl we over de hele wereld toeren. En als je de persoon was die ik ontmoette in het wegrestaurant – kom zeker hallo zeggen tijdens de pauze!