Een zonnige kerst

Het vinden van tijd voor het schrijven van kerstkaarten en het inpakken van cadeautjes was nogal lastig tijdens ons drukke schema voorafgaand aan de tournee. Het was dan ook geen verrassing toen ons gezelschap de kerst doorbracht met een laatste generale repetitie ter voorbereiding op onze première in Connecticut. Toch was er tijd om na te denken over de manier waarop iedereen kerstmis viert. Ik denk dat Amerikanen meestal dromen van een witte kerst, maar voor mij is dit hoe het vroeger was...

De helderblauwe lucht, een warme zomerzon, het sissen van biefstuk, het enige ijs in de buurt was onze drankjes aan het koelen...ah ja, een typisch Australische kerstmis. En voor een Aussie die kerstmis in het kille New York doorbrengt, is de herinnering aan dit tafereel zowat het meest nostalgische gevoel ooit.

Geboren en getogen Down Under, had ik nog nooit een witte kerst meegemaakt. Weet je, deze term bestaat niet eens echt in Australië. Maar sinds ik bij Shen Yun ben gekomen en naar New York ben verhuisd, waar we gevestigd zijn, heb ik vijf opeenvolgende witte kerstmissen gehad. Ik moet echter toegeven dat ik, omdat de kou me afschrikt, nog steeds de voorkeur geef aan een warme, zonnige kerst.

In veel andere opzichten lijkt een Australisch kerstfeest op het Amerikaanse. We zetten de boom op, hangen kransen aan onze voordeuren, hangen verlichting en allerlei decoraties rond het huis. Ook wij sturen kerstkaarten, hangen kousen op, wisselen cadeautjes uit, en hebben gezellige familiediners.

Natuurlijk, in plaats van warme pompoentaarten en eierpunch, barbecueën we en eten we vis en meringue-achtige desserts die Pavlovas heten. Kinderen spelen cricket in de achtertuin, gaan zwemmen, of allebei.

Ik herinner me een kerstmis toen alle kinderen die ik kende enorme waterpistolen kregen. We waren dolblij. En zo brachten we de hele middag buiten door met watergevechten. We gingen allen naar binnen, verbrand door de zon, maar het was een vrolijk kerstfeest.

Nu wij kinderen allemaal volwassen zijn, zijn kerstfeesten thuis niet meer zo extravagant als vroeger. Een paar dagen geleden heb ik mijn moeder gebeld en gevraagd wat de familie met kerstmis gaat doen. Ze antwoordde: "Je vader en ik gaan naar het huis van je tante om “hotpot” te eten." Ik kon het niet helpen dat ik giechelde. Voor mijn ouders, die in China zijn opgegroeid, was de manier om de Westerse feestdag in Australië te vieren het eten van een authentieke Chinese “hotpot”... Ik vraag me af of ze Pavlova's zullen eten en cricket zullen spelen tijdens het Chinese Nieuwjaar.