Twee parallelle werelden
De avond dat we in Nice arriveerden, aan de Côte d'Azur, wandelde ik wat over de promenade. Het gaf een griezelige gewaarwording om daar te zijn, zo kort na de slachting die daar afgelopen jaar plaatsvond. Verspreid over de stoep lagen in hartvormen gearrangeerde stenen als gedenktekens en oude, gedroogde bloemen. De avond daarna waren we in het stadscentrum, in een theater, op het podium, om een voorstelling van prachtige dans en muziek te introduceren. Een voorstelling vol inspiratie en hoop. Een voorstelling, zo leek het, uit een andere wereld.
Gedurende onze Shen Yun tournee door Europa afgelopen lente, leek het alsof terrorisme altijd net naast de deur was: het schietincident op de Champs-Élysées en de aanval op de Westminster Bridge gebeurden allebei binnen enkele uren voor of na onze aanwezigheid daar; de recentere aanval op La Rambla vond vlak voor ons theater plaats.
Dit was geen Afghanistan, of Syrië, of Israël zoals het in de jaren negentig was toen ik daar naar de middelbare school ging; dit was Parijs en Londen en Barcelona. En toch… in het theater zagen we een heel andere wereld, een wereld die ooit goed was, en weer goed zou kunnen worden.
In werkelijkheid kan de wereld die Shen Yun toont - de verloren wereld van het oude China - nergens anders gezien worden, zelfs niet in China tegenwoordig. Ons motto is: “5.000 jaar herboren beschaving,” en daar gaat de voorstelling over. Het gebruikt de beste en meest magnifieke elementen van de traditionele Chinese cultuur, een cultuur die vernietigd was onder decennia communistisch geweld, en deelt die met de wereld door de podiumkunsten.
Al doende hebben we ontdekt dat het feitelijk niet alleen om Chinese cultuur draait, maar om wat we als mens met elkaar delen en om onze gedeelde zoektocht naar hoop en zingeving.
De manier waarop Shen Yun dit doet is uniek: ze kijken terug terwijl ze vooruit kijken. De voornaamste kunstvorm in de voorstelling - klassieke Chinese dans - heeft een duizenden jaren lange geschiedenis; het is tegenwoordig net zo atletisch en adembenemend mooi als dat het geweest moet zijn toen het voor keizers uitgevoerd werd in hun paleizen. De dans wordt begeleid door een live orkest, dat naadloos klassieke westerse en Chinese instrumenten verenigt. De belichting is eenvoudig maar perfect en versterkt de heldere kleuren van de kostuums. De levendige decors vergroten het theater en transporteren het publiek ogenblikkelijk naar andere tijden en plaatsen, zelfs naar werelden die onzichtbaar zijn voor het menselijk oog. Verhalen en legendes uit het verleden, en de lessen en de moraal die ze bevatten, worden direct tot leven gebracht.
En de aanpak van de artiesten is uniek. Ze perfectioneren hun kunst door zelfreflectie en voeden hun spirituele groei als onderdeel van het dagelijkse leven. Ze eisen van zichzelf een niveau van onbaatzuchtig geven dat het publiek avond na avond tot tranen toe ontroert.
Terug in New York bereiden we nu een nieuw seizoen voor. In dit jaargetijde wordt het frisser, zijn het lange trainingsdagen en moet er nog veel werk verzet worden. Maar zelfs als we hard werken balanceren met het genot van het thuis zijn, kan iets in ons niet wachten om de deur uit te stappen en Shen Yun’s boodschap van hoop te delen waar het het meeste nodig is, overal in de wereld.
Twee parallelle werelden
13 september 2017