De beste dingen in het leven

Ik herinner me dat het een van de beste weken van mijn leven was. De allereerste reeks voorstellingen van Shen Yun met live orkest. Het vond plaats in het Beacon Theater in het centrum van Manhattan, en ik was hoboïst in het orkest.

Onze voorstelling heette “Holiday Wonders” en de naam van ons gezelschap in die tijd, die nog dateerde van voor de naam “Shen Yun”, was “Divine Performing Arts.” De voorstelling bracht van alles samen, van danseressen in Taiwanese stijl die bij het seizoen passend wit bont droegen, tot leden van het Amerikaanse Ballet Theater die de pas de deux uit Het Zwanenmeer uitvoerden.

Maar het beste deel was voor mij het spelen van live muziek - waarvan een groot deel was gecomponeerd door mensen die ik kende en waar ik van hield - met een groep toegewijde orkestleden die, misschien zonder het zich op dat moment te realiseren, bezig waren om de wereld te veranderen.

Ik heb vaak teruggekeken op die eerste week en me afgevraagd waarom ik vond dat het een van de beste was. Ik denk, kijkend naar het huidige succes van Shen Yun, dat ik waarschijnlijk op een bepaald niveau wist dat ik aan het helpen was om iets groots op te zetten. Werkelijk enorm: artistiek, spiritueel en groots in termen van humanitaire impact.

Maar mijn tijd in het Shen Yun orkest, die in totaal zeven jaar duurde, vertegenwoordigde ook het samenkomen van dingen die misschien letterlijk door mijn aderen stroomden. Het bracht spiritualiteit, muziek en een liefdadig doel samen.

Ik kom uit een lange familie van dominees en leraren die in deze generatie is veranderd in een familie van onderwijzers en medische professionals. (Misschien is in onze tijd de meest voorkomende aantrekkingskracht voor iemand die zijn of haar medemens wil helpen de geneeskunde, terwijl dat vroeger het pastoraal was).

Ik groeide op omringd door muziek - thuis, in de kerk en, uit vrije wil, in mijn vrije tijd. Maar deze muziek was voor het grootste deel gewijde muziek. We zongen over God en voerden werken uit over de hemel, en dit alles leidde weer tot een diepe wens om liefde en mededogen te brengen aan medemensen.

Dit nam de vorm aan van kerstliedjes zingen voor ouderen tijdens de feestdagen tot helpen in een tehuis voor mensen met een ontwikkelingsachterstand, van vrijwilligerswerk in de gaarkeuken tot activistische doelen, zoals brieven schrijven voor gewetensgevangenen via Amnesty International. Na verloop van tijd werden de waarden waarmee ik was opgevoed mijn eigen waarden en ik bleef op soortgelijke manieren bijdragen, lang nadat ik het huis had verlaten om naar de universiteit te gaan.

Dus toen het toenmalige Divine Performing Arts Orchestra begon en onze toenmalige dirigent me vroeg of ik auditie wilde doen, greep ik die kans met beide handen aan.

Het orkest was niet alleen een muzikale gemeenschap, maar ook een spirituele gemeenschap. We mediteerden samen en spraken over hoe we de principes van Falun Dafa in ons leven konden toepassen. We dachten na over hoe muziek een weerspiegeling is van de ziel en over de noodzaak om zuiverheid van hart te verwerven om het publiek het beste te brengen. Bij problemen dachten we na over ons moreel karakter en over wat er van onze kant kan hebben bijgedragen aan de situatie. Het was een mooi en diepgaand groeiproces voor mij.

En dan was er nog de impact op de mensenrechten. Naast de vele vrolijke, historische en speelse stukken, bracht Shen Yun op podia over de hele wereld de verhalen van vervolgde mensen die vaak over het hoofd gezien worden of - erger nog - begraven of verdraaid worden door degenen die in de gunst van de Communistische Partij van China hopen te komen.

Ik had enkele persoonlijke vrienden die in China gearresteerd waren alleen omdat ze mediteerden, en één die gemarteld was met elektrische stokken. Deze verhalen waren levensecht en moesten verteld worden. Het was zo'n vreugde en eer om ze te kunnen delen via het medium muziek, en dat alles als onderdeel van een voorstelling die in essentie bijzonder opbeurend is.

Mijn hobo en ik reisden naar meer dan vijftien landen om deze verhalen te vertellen en de schoonheid van een bijna verloren cultuur naar miljoenen mensen te brengen.

Onderweg denk ik graag dat mijn voorouders, waar ze ook zijn, tevreden neerkeken op hoe het familie-erfgoed werd voortgezet en hoe geloof, muziek en liefde voor de wereld samenkwamen in een nieuw hoofdstuk.

Het was een tijd in mijn leven die ik voor altijd zal koesteren. Bedankt Shen Yun.

TDit artikel verscheen oorspronkelijk op de website van de Shen Yun Community. Lees het hier.