Gingen mijn kinderen maar naar Fei Tian...

Al Whitted, afgestudeerd aan de Elon University, heeft de hele Appalachian Trail afgelegd voordat hij zich toelegde op milieu-educatie en natuuronderwijs. Na zijn huwelijk gaf hij les op openbare scholen en leidde hij een groot outdoor kamp. Uiteindelijk richtte hij zijn eigen avonturenbedrijf op, Walk Your Path Well, waar hij zijn diepe liefde voor het buitenleven deelde. Samen met zijn vrouw heeft hij twee avontuurlijke zonen grootgebracht die zijn levenslust delen.

Al is nu gevestigd in New York en is de sportdirecteur en zomerkampdirecteur van Northern Academy. Als hij niet op school is, kun je hem waarschijnlijk in zijn achtertuin vinden en hem vrolijk zien tuinieren, fruitbomen planten en zijn kippen verzorgen.  

Als vader, opvoeder, kampdirecteur en sportdirecteur met meer dan 30 jaar ervaring in het werken met jongeren, ben ik zowel verrast als ontmoedigd door het recente beeld dat The New York Times schetst van de Fei Tian Academy of the Arts, het Fei Tian College en Shen Yun Performing Arts. Het artikel, dat taal gebruikt die doet denken aan CCP-propaganda, dreigt schadelijke stereotypen te bestendigen en de voortdurende vervolging van Falun Gong beoefenaars aan te wakkeren, die al zwaar hebben geleden onder de heerschappij van de Chinese Communistische Partij (CCP).

In het hele stuk wordt het Fei Tian College herhaaldelijk een “hoofdkwartier” genoemd - een term die beelden oproept van geheimzinnigheid en cultisme. Wat voor geheimzinnigheid? Beoefenaars van Falun Gong mediteren openlijk in parken over de hele wereld en de boeken van dhr. Li Hongzhi zijn online vrij beschikbaar voor iedereen om te lezen. Deze taalkeuze om de campus van een volledig geaccrediteerde Amerikaanse instelling voor hoger onderwijs te beschrijven is niet alleen misleidend maar ook verontrustend omdat het op één lijn ligt met de jarenlange strategie van de CCP om Falun Gong te demoniseren. Dit soort taal, ontworpen om de perceptie te verdraaien, is in China door de CCP gebruikt om het martelen, opsluiten en vermoorden van ontelbare onschuldige mannen, vrouwen en zelfs kinderen te legitimeren, wiens enige “misdaad” hun toewijding aan de universele waarden van Waarachtigheid, Mededogen en Verdraagzaamheid is.

Het artikel in de New York Times probeert te insinueren dat Fei Tian's beperkingen op het gebruik van smartphones een middel zijn om leerlingen te controleren en hun toegang tot informatie te beperken. Dergelijk beleid is echter niet ongewoon op scholen. Zelfs gouverneur Kathy Hochul van New York overweegt een verbod op smartphones in openbare scholen om ervoor te zorgen dat leerlingen zich kunnen concentreren op hun opleiding. Meer en meer schooldistricten voeren soortgelijke controles in gezien het snel groeiende bewijs dat onbeperkt smartphonegebruik onder adolescenten verband houdt met een reeks geestelijke gezondheidsproblemen. Studies tonen bijvoorbeeld aan dat tussen 2012 en 2017 het aantal depressies onder tieners met 63% is gestegen, waarbij smartphones en sociale media een belangrijke rol spelen. Uit een onderzoek van het Pew Research Center uit 2018 bleek ook dat 59% van de Amerikaanse tieners wel eens te maken heeft gehad met een vorm van cyberpesten, wat geestelijke gezondheidsproblemen verergert.

Zelfs technologische pioniers als Steve Jobs hebben de gevaren onderkend die inherent zijn aan onbeperkte toegang tot digitale apparaten en hebben strikte beperkingen opgelegd aan het gebruik van technologie door hun eigen kinderen. Voor zover ik heb gehoord, hebben Fei Tian studenten en Shen Yun artiesten wel smartphones, maar met bepaalde beperkingen op sociale media en internettoegang. De waarheid is dat het voor elke leraar en ouder duidelijk is dat overmatig gebruik van het scherm gepaard gaat met verhoogde angst, verstoorde slaappatronen en verminderde schoolprestaties. Fei Tian's benadering van smartphonegebruik is niet alleen redelijk, maar ook prijzenswaardig, en weerspiegelt een toewijding aan het welzijn en succes van haar leerlingen. Misschien kunnen de zes tot acht uur die elke dag bespaard worden door niet op smartphones te kijken of op internet te surfen, gebruikt worden om een instrument te oefenen, een vaardigheid bij te schaven, met echte vrienden om te gaan of gewoon om een groeiend lichaam genoeg slaap te geven.

Het lijkt vreemd dat het artikel in The Times bezwaar maakt tegen de discipline en tijdsbesteding die vereist zijn voor Shen Yun artiesten. Toch weten we allemaal dat het bereiken van uitmuntendheid op welk gebied dan ook - of het nu sport, kunst of wetenschap is - opoffering en rigoureuze training vereist. Professionele atleten zoals Steph Curry, Kyrie Irving of Olympische medaillewinnaars zullen allemaal getuigen van de intense discipline die nodig is om de top van hun beroep te bereiken. Shen Yun artiesten treden op in enkele van de meest prestigieuze theaters ter wereld, dus het spreekt voor zich dat ze aan hoge eisen moeten voldoen, en dat begrijpen ze. Iedereen die een Shen Yun voorstelling heeft meegemaakt kan je vertellen dat het niveau van artisticiteit werkelijk een buitengewoon niveau van toewijding weerspiegelt dat hen naar wereldwijde faam heeft gestuwd.

De New York Times maakt zelfs bezwaar tegen de films die Fei Tian leerlingen bekijken, alsof discretie en goede smaak achterhaalde begrippen zijn. Elke privéschool heeft het recht om haar jongere leerlingen te beschermen tegen de verwarrende seksualiteit, drugsgebruik, godslastering en het geweld dat tegenwoordig in veel films en andere media voorkomt. In plaats daarvan probeert Fei Tian meer klassieke en traditionele films te eren die de integriteit en het karakter weerspiegelen die de instelling wil cultiveren. Waarom is het zo verrassend dat sommige instellingen nog steeds waarde hechten aan discretie in hun keuzes?

Bovendien is de bewering dat Fei Tian-studenten worden uitgebuit ongegrond. Het is niet gemakkelijk om toegelaten te worden tot Fei Tian. Studenten moeten een rigoureus auditieproces doorlopen waar ze zich soms jaren op moeten voorbereiden. Als je toegelaten wordt, is dat een groot feest voor zowel de ouders als de kinderen. Ik weet dit omdat de droom van veel leerlingen van Northern Academy, een particuliere school met internaat waar ik werk, is om toegelaten te worden tot Fei Tian. Degenen die het geluk hebben om toegelaten te worden, kunnen een privé-internaatopleiding van wereldklasse krijgen en daarna mogelijk doorstromen naar een kwalitatief hoogstaande vierjarige privé-universiteit, in principe zonder kosten. Fei Tian biedt namelijk studiebeurzen en kost en inwoning aan gekwalificeerde studenten. Gezien hoeveel een goede opleiding tegenwoordig kan kosten, is dit een kans die elke ouder zou grijpen. Ter vergelijking: het collegegeld en kost en inwoning op de Northern Academy waar ik werk is ongeveer 38.000 dollar per jaar, wat aan de lage kant is voor particuliere middelbare scholen in de V.S. - het is tegenwoordig niet goedkoop om kinderen op te leiden, te managen en bezig te houden. Maar ouders zijn bereid het te betalen omdat ze vinden dat sommige scholen hun kinderen niet kunnen of willen beschermen tegen drugs, vapen en ander gedrag dat hun toekomst kan verwoesten. 

Bij Fei Tian krijgen de studenten gratis onderwijs van wereldklasse. Tegelijkertijd krijgen ze de kans om deel te nemen aan een stage waar ze hun artistieke en professionele vaardigheden kunnen aanscherpen op een internationaal podium. Het is heel gebruikelijk dat balletdansers vanaf 14 of 15 jaar betaald of onbetaald stage lopen bij professionele balletgezelschappen terwijl ze nog op school zitten, omdat de loopbaan van een danser relatief kort is en ze elke kans moeten grijpen die ze krijgen terwijl ze nog in de bloei van hun leven zitten. Terwijl ze op school zitten, krijgen de meeste studenten niet hetzelfde betaald als volwassenen, maar ze krijgen meestal wel school- of ervaringskrediet. Sommige geïnterviewden leken te denken dat ze recht hadden op zowel gratis collegegeld als een volledig salaris, maar zelfs Amerikaanse universiteitsatleten kunnen zo'n behandeling niet verwachten.

Aspirant dansers en -musici lopen vaak stage of doen praktijkervaring op om te proberen een fulltime baan te krijgen, die meestal niet gemakkelijk te vinden is. Na hun afstuderen aan het Fei Tian College, als ze hebben wat ervoor nodig is, kunnen de studenten ofwel verder studeren of een fulltime baan zoeken bij Shen Yun waar ze een marktconform salaris krijgen en de kans om hun vak verder te perfectioneren terwijl ze de wereld rondreizen. Dit is geen uitbuiting; het is een ongeëvenaarde kans voor aankomende artiesten. Om het in perspectief te plaatsen: is het niet zo dat de meeste aspirant-dansers en -musici ter wereld een heel leven lang kunnen ploeteren en nooit de kans krijgen om in Carnegie Hall of Lincoln Center of een van de toptheaters in Europa te spelen? Het is een uitzonderlijke wereld. De studenten die ervoor kiezen om na de middelbare school of universiteit verder te gaan, om wat voor reden dan ook, bevinden zich in een goede positie - er zijn oud-leerlingen van Fei Tian bekend die doorgaan naar Ivy League-universiteiten of graduate schools in de vakgebieden van hun keuze. Het blijkt dat de discipline en focus die je ontwikkelt tijdens je opleiding tot klassiek musicus of danser van wereldklasse ook naar andere vakgebieden overdraagbaar zijn.

Als mijn eigen zoons de kans hadden gehad om naar Fei Tian te gaan, zou ik dat als een enorme zegen hebben beschouwd. In plaats van ten prooi te vallen aan de talloze afleidingen en gevaren die de jeugd van tegenwoordig teisteren - of het nu gaat om sociale media, videospelletjes of drugsgebruik - zouden ze zijn ondergedompeld in een gedisciplineerde omgeving die zowel persoonlijke groei als artistiek meesterschap stimuleert. Ze zouden de waarde van hard werken, toewijding en focus hebben geleerd, terwijl ze een eersteklas opleiding zouden krijgen en de kans om hun horizon te verbreden tijdens hun tournees over de hele wereld. In plaats daarvan namen ze een meer mondaine route en zullen ze nu zelf de moeilijkheden van studieleningen en het vinden van betaald werk moeten overwinnen.

Het is teleurstellend dat The New York Times ervoor koos om zich te richten op de negatieve ervaringen van een paar voormalige deelnemers in plaats van een evenwichtig perspectief te bieden. Het gebruik van insinuaties in het artikel en de nadruk op beperkende praktijken sluiten te nauw aan bij de propaganda van de CCP, die heeft geleid tot de vervolging van miljoenen Falun Gong beoefenaars in China. Dit is geen journalistiek; het is een slechte dienst aan de lezers en een gevaarlijke afstemming op een regime dat berucht is om zijn mensenrechtenschendingen. Stel je voor dat je een artikel schrijft over Oeigoeren terwijl je heel goed weet dat duizenden van hen nog steeds worden vastgehouden in concentratiekampen in China. Hoe kan iemand met een goed geweten een artikel schrijven waarin hij probeert Falun Gong beoefenaars in diskrediet te brengen als we weten dat velen van hen nog steeds gevangen zitten, onderdrukt worden en zelfs de dreiging van orgaanoogst in China boven het hoofd hangt? Dit artikel in de Times getuigt op zijn minst van slechte smaak.

In werkelijkheid vertegenwoordigen Shen Yun en haar aangesloten instellingen een triomf van de menselijke geest. In het aangezicht van onuitsprekelijke vervolging hebben Falun Gong beoefenaars niet met geweld gereageerd, maar met creativiteit en veerkracht. Ze hebben een prestigieus podiumkunstengezelschap opgericht dat niet alleen de schoonheid van de traditionele Chinese cultuur laat zien, maar ook de voortdurende strijd voor mensenrechten onder de aandacht brengt. Dit is een verhaal dat gevierd moet worden, niet verguisd.

Hoogachtend,
Alvis Whitted III

Kamp- en sportdirecteur, Northern Academy of the Arts

Dit artikel verscheen oorspronkelijk op de website van de Shen Yun Community. Lees het hier.