De grootse generaal Yue Fei
Yue Fei (uitgesproken als Jweh- Fay) is één van de meest gevierde generaals van China. Geboren aan het eind van de Noordelijke Song Dynastie, stond Yue Fei (1103-1142 n. Chr.) niet alleen bekend vanwege zijn militaire successen, maar ook om zijn hoge ethische standaarden. Door oude biografieën die zijn verhaal vertellen en een tempel gewijd aan zijn nagedachtenis, is Yue Fei een voortdurend symbool gebleven voor loyaliteit in de traditionele Chinese volkskunde.
Toen Yue Fei volwassen werd, werd China vanuit het noorden binnengevallen door de Jurchen, en had het keizerlijk hof een dringende behoefte aan bekwame soldaten. Yue Fei stond voor een dilemma: Aan de ene kant wilde hij strijden tegen de indringers en zijn land verdedigen; maar aan de andere kant wilde hij ook achterblijven om voor zijn oude moeder te zorgen. Verscheurd tussen de conflicterende Chinese deugden loyaliteit en kinderlijke toewijding aan ouders, wist hij niet wat te doen.
Om hem aan te sporen, vroeg zijn moeder hem zijn shirt uit te trekken. Ze tatoeëerde vervolgens vier Chinese karakters op zijn rug: jing zhong bao guo--”dien het land trouw”. Nu in staat zowel aan zijn moeders wens als zijn plicht tegenover zijn land te voldoen, trok Yue Fei terstond ten strijde.
In 1127 vielen de Jurchen de hoofdstad Kaifeng van de Noordelijke Song aan, daarbij de Keizer, zijn vader en honderden paleisambtenaren gevangen nemend. De jongere broer van de Keizer ontsnapte, stak de Yangtze rivier over en vestigde de Zuidelijke Song regering.
Hoewel de Song troepen zich terugtrokken, was Yue Fei onverslagen in de strijd en een nationaal symbool van hoop in moeilijke tijden. Op een keer versloeg hij met slechts 500 man, 100.000 soldaten van de Jurchen, en dwong hen tot vluchten.
Naast zijn moed en militaire vaardigheden, was Yue Fei beroemd om het beschermen van burgers en de zorg voor zijn soldaten buiten het slagveld. Hij was streng tegenover zijn soldaten en verbood hen misbruik te maken van het gewone volk in de plaatsen waar ze doorheen trokken.
Enige jaren na de oprichting van de nieuwe Zuidelijke Song Dynastie, werd Yue Fei uitgezonden om een opstand te bedwingen. Hij deed dit, maar nadat de onlusten de kop waren ingedrukt, beval de Zuidelijke Song Keizer hem iedereen in de stad te executeren. Yue Fei aarzelde, herhaaldelijk pleitend voor het sparen van de levens van de gewone burgers. Uiteindelijk overtuigde hij de Keizer alleen de aanstichters van de opstand te executeren. De stedelingen dankten Yue Fei en de Keizer gaf hem, ter ere van zijn toewijding aan het welzijn van het volk alsmede die van de troon, een spandoek cadeau met de tekst, “De hoogste loyaliteit van Yue Fei”.
Yue Fei gaf ook veel om zijn mannen. Als zij ziek werden, diende hij hen persoonlijk medicijnen toe. Als zij stierven in de strijd, hielp hij hun families. Wanneer hij beloningen ontving van het keizerlijk hof, deelde hij de rijkdom met zijn soldaten.
Maar Yue Fei's prestaties deden jaloezie verrijzen onder verscheidene ambtenaren die dichtbij de Keizer verbleven. Zij praatten hem het geloof aan dat, ver van de hoofdstad, Yue Fei wellicht te machtig en te gevaarlijk zou worden. En zo werd Yue Fei gedwongen naar het paleis terug te keren, de door hem veiliggestelde gebieden achterlatend voor herovering door vijandelijke legers. Yue Fei zou hebben opgemerkt,”Tien jaren inspanning in een flits vernietigd”.
Helaas, stopten de problemen van de generaal niet met de terugkeer naar het paleis. Yue Fei werd zijn macht ontnomen en na een jaar veroordeelde een magistraat genaamd Qin Hui hem ter dood, gebaseerd op verzonnen beschuldigingen. Yue Fei was 39 jaar oud.
Shen Yun’s dans De Loyaliteit van Yue Fei, die het verhaal vertelt van de moeder van Yue Fei die woorden op haar zoons rug tatoeëert en de generaal die zijn troepen leidt, is al lang een favoriet van de fans.
