Apenzaken in het Drakenpaleis
Mythische helden worden vaak geïdentificeerd met hun machtige wapens. Zeus had zijn bliksemschicht, Poseidon zijn drietand, Thor zijn hamer en de Apenkoning heeft zijn machtige staaf ook wel bekend als de Gouden Vechtstok. Dit is het verhaal van hoe de Apenkoning zijn superwapen vond of misschien beter gezegd: hoe hij er met zijn super wapen vandoor ging.
In Reis naar het Westen wordt verteld dat heel lang geleden bovenop de Berg van Bloemen en Fruit een bovennatuurlijke steen de essentie van hemel en aarde absorbeerde…Op een dag barstte de steen plotseling open en sprong er een aap uit. Hij was slim, moedig en een durfal. De andere, gewone apen waren zo onder de indruk van zijn magische vermogens dat ze hem tot Apenkoning kroonden en de rest van hun dagen doorbrachten met vreugdevol feesten.
Maar de Apenkoning werd gekweld door existentiële stress. Hoe zinnig was al dit tijdelijke geluk als een aap uiteindelijk niets anders te wachten staat dan ouderdom, ziekte en de dood? Hij besloot een ware leer te volgen en zo het eeuwige leven te verkrijgen.
Een Taoïstische leermeester nam hem als discipel en trainde hem diep in de bergen. Daar leerde hij de kunst van het vliegen en hoe hij zich in om het even wat kon transformeren. Na het afronden van zijn training nam hij afscheid van zijn leermeester en ging weer naar huis.
De Apenkoning maakte zich bij thuiskomst op de Berg van Bloemen en Fruit wederom vreselijk zorgen. Hij kon steeds meer maar hij had geen wapen dat bij zijn vermogens paste. Zijn mede-apen probeerden er een voor hem te vinden - de een stelde voor om een rots als wapen te nemen, de ander dacht aan een grote banaan. Net toen iedereen alles afzocht, stapte er een oude aap naar voren. Hij had honderden jaren geleefd en wist alles wat er te weten viel. Hij vertelde hen over een fantastisch Drakenpaleis op de bodem van de Oost-zee.
“De Drakenkoning,” zei hij, “heeft daar veel kostbaarheden verzameld.” De Apenkoning was erg opgewonden dit te horen en ging onmiddellijk op reis.
Mijlen en mijlen onder zee, genoten de Drakenkoning en zijn schaaldier-courtisanes op dat moment van een vorstelijk banket in het Drakenpaleis. Ze zaten net in het midden van een voorstelling dansende waterfeeën toen generaal Wu-gui, de schildpad en rechterhand van de Drakenkoning, de zaal woedend in peddelde, “Uwe Hoogheid, een indri-”
Precies op dat moment stormde de Apenkoning naar binnen. Hij begroette de Drakenkoning en zei, “Ha Drakenkoning, hoe gaat het? Kunt u iets voor me doen? Weet u, ik heb een wapen nodig, iets machtigs, en ik heb gehoord dat u precies zoiets heeft. Laat maar zien!”
De Drakenkoning had geruchten gehoord over deze magische aap. Men zei dat hij heel wat kunstjes achter de hand had. De Drakenkoning wilde zich geen problemen op de hals halen en beval zijn onderdanen om een paar wapens te halen die de Apenkoning kon uitproberen.
De deuren van koraal gingen open en Heer Aal kronkelde de zaal in met een glanzende speer die ongeveer 2,4 ton woog. De Apenkoning was er blij mee. Hij pakte hem met zijn harige handen op en zwierde hem als een stok rond. Maar de speer was te licht en broos. Hij trok zijn neus op en gooide hem terug naar Heer Aal.
Daarna kwam Heer Kreeft binnen en sleepte met behulp van Graaf Krab een gigantisch zwaard mee dat 4,8 ton woog. De Apenkoning pakte hem met gemak op en nadat hij er een paar keer mee had gezwaaid, besloot hij dat dit wapen ook nog veel te licht was.
Bij de Drakenkoning brak het onderwaterzweet uit. Deze keer liet hij het zwaarste wapen halen.
De deuren zwaaiden open en drie schaaldieren kwamen binnen. Ze droegen een enorme hellebaard die meer woog dan alle andere wapens en elke stap die ze ermee verzetten veroorzaakte aardschokken. De Apenkoning speelde even met ze. Hij deed net of het wapen te zwaar was om te tillen om het daarna de lucht in te gooien en op een vinger te balanceren, gewoon voor de lol. De Apenkoning schudde zijn hoofd en gooide de hellebaard aan de kant.
“Dit waren allemaal net tandenstokers. Heb je niet wat zwaarders?” vroeg hij.
De Drakenkoning was wanhopig. Toen zwom zijn vrouw naar hem toe en stelde voor om een gigantische ijzeren zuil die in hun schatkamer stond aan te bieden. Ze zei dat de zuil dagen daarvoor met een hemelse glans was opgelicht en dat het misschien het lot was dat de aap hem zou bezitten. De Drakenkoning stemde toe en nam de Apenkoning mee naar deze kostbaarheid.
De gigantische zuil stond op de achterste binnenplaats van het paleis. Op de zijkant stonden de woorden “De Meegaande Goudbandige Staaf” gegraveerd. De staaf was zo dik als een ton en zes meter lang. Deze zuil hield ook, voornamelijk symbolisch, de zee stabiel.
De ogen van de Apenkoning schitterden toen hij dit zag. Hij probeerde de staaf op te tillen. Het lukte, maar de staaf was lastig te hanteren. “Hmm… de staaf is te groot om te tillen, ik zou willen dat hij kleiner was…”
Voordat deze gedachte helemaal gevormd was, kromp de staaf ineens en werd zo groot als een herdersstaf. De staf schoot in zijn handen en de Apenkoning was dolgelukkig. Hij begon er mee rond te zwaaien en veroorzaakte zo enorme stromingen in het paleis. De Drakenkoning en zijn courtisanes werden haast weggespoeld!
De Apenkoning was blij dat hij het perfecte wapen had gevonden en kromp de staf op magische wijze nog een keer - deze keer werd de staf zo groot als een naald. Hij stopte het achter zijn oor, waar hij hem voortaan kon dragen en makkelijk kon gebruiken in toekomstige gevechten.
De Drakenkoning die opgelucht was dat hij van de veeleisende gast af was, gaf generaal Wu-gui toch een standje omdat hij de onuitgenodigde aap het paleis binnen had gelaten.
In de verdere avonturen van de Apenkoning zouden een hele menigte schepselen de toorn van deze Gouden Vechtstok voelen - van zijn toekomstige reisgezellen Zhu Bajie en Sha Wujing tot duivelse handlangers, monsters en beenduivels. Hoe kan je anders een vrome en toch hulpeloze boeddhistische monnik beschermen op een gevaarlijke reis?
Het minidrama ‘De Apenkoning en het Drakenpaleis’ in de tournee van Shen Yun 2016 - gechoreografeerd door Gu Yuan en Yu Yue en met muziek van Jing Xian - is op dit verhaal gebaseerd.
18 februari 2016
