Qiang etnische dans

In oude Chinese geschriften staat dat de legendarische heerser Yu De Grote uit de Qiang stam afkomstig was. Dat was 4.000 jaar geleden, wat impliceert dat de etnische groep van de Qiang bijna zo oud is als de Chinese beschaving zelf.

Tijdens de Han dynastie nam de Qiang (uitgesproken als chyang) bevolking toe, en vele van de oorspronkelijk Qiang bergbewoners migreerden naar lagere plateaus van de Gele Rivier.  En zelfs ondanks de vermenging met de meerderheid van de Han bevolking gedurende duizenden jaren, heeft de Qiang bevolking in de provincie Sichuan enkele van hun oude gewoontes en rituelen kunnen bewaren.

De Qiang hebben drie soorten traditionele dans: vreugdevolle, religieuze en ceremoniële dansen. Onder de meest bekende Qiang dansen bevindt zich de Xibucuo, “Dans van de Huid Drum”, en Salang.

De Salang is misschien wel de meest levendige en vreugdevolle dans. Telkens wanneer het Qiang volk een grote feestdag, trouwdag, oogstfeest, of zelfs, misschien verrassend, een begrafenis, vieren, dansen ze de Salang. In deze dans vormen de mannen een lijn voor de vrouwen.  Vervolgens houden ze de handen vast in een lange formatie, en elke groep maakt een halve cirkel rond het vreugdevuur.

De Qiang dansen gewoonlijk de Salang zonder instrumentele begeleiding. Maar tijdens de vele ingewikkelde been- en heupbewegingen, voorzien ze de muziek door te zingen.

In de ‘Dans van het Qiang Volk’ in de Shen Yun show van 2012 wordt een rijkelijk oogstfeest gevierd, gekenmerkt door draaiende bewegingen en levendige stappen op een aanstekelijke beat.