Trompettist

Trompettist Eric Robins is de koning van de stoelendans – hij weet nooit waar de muziek hem zal brengen, of op welke stoel hij de volgende keer zal zitten.

De meeste mensen volgen hun hart, maar Robins volgt zijn oren. Wanneer de plicht roept, wordt hij meegevoerd naar verre landen, van Mexico tot Kazakhstan en China. Maar of hij nu op het strand van Florida is, of bij een voetbalwedstrijd in Boston van de Patriots, zijn trompet is zeker in de buurt. Het is zijn koperen brassband vriend die voor hem nieuwe deuren opent en hem talloze kansen voorziet om de wereld te ontdekken.

Zijn laatste missie? Het versmelten van klassieke Westerse muziek met de melodieën van het oude Oosten, in een tournee door zeven steden met het Shen Yun Symfonisch Orkest. Eind september zal Robins met het orkest van kust tot kust reizen in Amerika, en op 5 oktober optreden in Carnegie Hall.

Het symfonisch orkest maakt deel uit van Shen Yun Performing Arts – het gezelschap dat met zijn dans- en muziekproductie Lincoln Center inpakte in april. Het gezelschap dat gehuisvest is in New York debuteerde vorige herfst met het Shen Yun Symfonisch Orkest in Carnegie Hall. Het is het enige orkest dat zowel Westerse als Oosterse instrumenten als vaste leden heeft, en dat klassieke meesterwerken brengt alsook originele composities geschreven in traditionele Chinese stijlen. Deze lieflijke brug tussen Oost en West wordt opgeluisterd met een mozaïek van muzikanten uit de hele wereld, wat Robins de juiste man voor deze job maakt.

***

Sinds zijn kindertijd is Robins omgeven geweest door muziek. Zijn moeder speelde piano, zijn zuster de Franse hoorn en zijn vader kon een liedje tokkelen op de gitaar. Maar het was zijn grootvader die hem leerde hoe hij in zijn eerste hoorn moest blazen. Elke week kreeg hij les in de kelder van zijn grootvader, en was hij omgeven door de schilderijen van zijn grootmoeder en de geur van het platteland in Illinois.

“Het was altijd voor het plezier”, herinnert hij zich, “het was nooit een strijd.”

Robins bleef spelen gedurende zijn middelbare school, maar dacht er pas in het laatste jaar aan om professioneel musicus te worden. Hij werkte als krantenjongen, als kok in een Frans en Italiaans restaurant en dacht zelfs om voor een verzekeringskantoor te gaan werken in zijn geboortestad Normal in Illinois. Maar toen hij de kantoren van 4 op 4 zonder ramen zag, wist hij dat deze baan niets voor hem was. 

Hij besloot daarom om zijn vaardigheden te verfijnen en een professioneel musicus te worden. Hij realiseerde zich dat hij op het gelukkig gekozen pad was gekomen van het omzetten van een hobby in een carrière. 

“Ik heb altijd kleine blinklichtjes gehad die me geleid hebben, en die me zeiden dat ik op het juiste pad was,” zegt Robins. Hij zag hoe andere musici volledig ondergedompeld waren in wat ze deden en hun toewijding inspireerde hem. “Ik moest gewoon blijven doorgaan tot ik een diepe connectie voelde, een diepe passie.”

Hij studeerde af aan de Universiteit van Illinois met een bachelor in muziek en ging naar het New England Conservatorium in Boston. Hij trad op met verschillende gezelschappen, waaronder het Boston Symfonisch Orkest en het Daegu Symfonisch Orkest van Korea, waarbij zijn werk hem de wereld rond bracht.

Vorig jaar voegde hij zich bij Shen Yun Performing Arts om in het orkest te spelen dat de dansproductie vergezelt, en toerde hij door Noord- en Zuid-Amerika met meer dan 100 optredens. In december 2013 zal hij met het gezelschap op tournee gaan door Azië en Australië. 

Maar eerst zal hij de volleerde trompettisten van Shen Yun, Kaspar Martig en Alexander Wilson, bijstaan samen met 4 dirigenten en ongeveer 100 muzikanten in het grote Shen Yun Symfonisch Orkest. Het orkest combineert de vier reizende orkesten van de organisatie en ze zullen vooral de originele werken spelen die populair zijn geworden bij de fans – stukken zoals A Dunhuang Dream, Dancing for the Divine, Snowflakes Welcoming Spring, en Creation.

“Ik houd van grote brass secties, strijkers, houtblazers, een mooie pauk op de achtergrond, concertzalen, het podium.” zegt Robin over de ervaring. “Er zijn zoveel magische dingen.”

In deze stukken gebruikt Robins zijn geleding en dynamieken om verschillende karakters en stemmingen te portretteren, en hij neemt af en toe ook risico’s. “Maar altijd binnen het kader”, grinnikt hij. Terwijl hij oefent zegt hij tegen zichzelf dat “principes hetzelfde blijven, maar methoden kunnen veranderen, en binnen deze methoden kan ik verschillende benaderingen hebben.”

Voor een professioneel muzikant zijn de standaarden hoger en de verantwoordelijkheden zwaarder. Trompet spelen kan soms mechanisch lijken en monotoon, terwijl je noot na noot blaast, toonladder na toonladder. Er zijn dagen met eindeloze repetities, en dan voelt Robins zichzelf vastgelijmd aan zijn klapstoel, sprakeloos door de zestien noten wervelstormen, zijn ogen die koortsachtig de magische dirigeerstok van de dirigent volgen.

Maar hij houdt van blazen op zijn trompet. Hij heeft geen spijt omdat hij altijd nieuwe manieren vindt om het werk plezierig te maken. Vanaf het moment dat hij zijn zilveren hoorn aan zijn lippen zet, verlicht een levendige melodie de hele kamer, en blijft in de lucht hangen voordat het in de muren verdwijnt. Elke noot die hij creëert, bindt zijn publiek met een subtiel vertrouwen.

Nu, terwijl het Shen Yun Symfonisch Orkest zich voorbereid op zijn eerste tournee, bereidt Robins zich voor op een andere stoelendans. Opnieuw zal de trompettist niet voor lang op één stoel zitten, omdat ze in de meeste steden slechts één dag zullen spelen. En diegenen die hunkeren naar een nieuwe muzikale ervaring hebben een kans om het spel bij te wonen en een stoel te bemachtigen in de concertzaal voordat de muziek stopt. Wie wil er dan nog de laatste zijn die staat?