7.20: Wanneer vervolging dichtbij komt

Een oceaan verderop, maar de menselijke tragedie raakt veel Shen Yun-artiesten van dichtbij. Het verhaal van Falun Gong en de vervolging ervan in China is nauw verbonden met de oorsprong van Shen Yun. Het ligt ons na aan het hart en we vinden het belangrijk dat de wereld hiervan op de hoogte is.

Eerder dit jaar hebben we een enquête gehouden onder Shen Yun-artiesten en ontdekten dat 92 van hen familieleden hebben die direct zijn getroffen door de vervolging van Falun Gong in China. Vaders en moeders, ooms en tantes, of soms zijzelf, zijn gevangen gezet, naar werkkampen gestuurd, gemarteld. Ze zijn bedreigd, de toegang tot onderwijs ontzegd, wees geworden. Dit zijn hun verhalen.

Op 20 juli 1999 begon het allemaal.

Aan het eind van de jaren 1990 was de spirituele praktijk Falun Gong, ook wel Falun Dafa genoemd, enorm populair geworden in China. Volgens schattingen van de Chinese overheid beoefenden wel 100 miljoen mensen het. De Chinese Communistische Partij vond dat dat te veel waren…

De spirituele praktijk bestond in de een of andere vorm al generaties lang, als onderdeel van een traditie die in het geheim van meester op leerling werd doorgegeven. Maar in 1992 bracht de heer Li Hongzhi Falun Dafa naar het grote publiek. Hij onderwees vijf meditatieve oefeningen en legde uit hoe de principes van de praktijk — waarachtigheid, mededogen en verdraagzaamheid — in overeenstemming zijn met de eigenschappen van het universum. Hij sprak over hoe het doel van qigong, ofwel “energieoefeningen” zoals tai chi, niet alleen gericht is op genezing en gezondheid, maar op spirituele en morele verheffing. En in een tijd waarin velen qigong gebruikten om geld te verdienen, zei hij dat het beoefenen van Falun Gong altijd gratis zou blijven. Hij had er geen moeite mee dat mensen kopieën van zijn boeken kregen, en zette ze later zelfs allemaal gratis online.

In slechts zeven jaar tijd, grotendeels via mond-tot-mondreclame, groeide Falun Gong uit tot de populairste praktijk in China. In parken door het hele land stonden mensen bij zonsopgang in groepen samen, terwijl ze langzame bewegingsoefeningen deden voordat ze naar hun werk gingen. De overheid eerde de heer Li met onderscheidingen voor zijn bijdragen en berichtte positief op de staatsmedia over de gezondheidsvoordelen van Falun Gong.

Toen veranderde alles…

Naarmate de praktijk steeds populairder werd, groeide de angst van partijleider Jiang Zemin. Jiang richtte een buitenwettelijk, Gestapo-achtig orgaan op genaamd het “6-10 Bureau” en bracht, tegen het advies van hoge Partijfunctionarissen in, van de ene op de andere dag de volle kracht van het regime neer op Falun Gong.

Op 20 juli 1999 werden duizenden Falun Gong-beoefenaars opgepakt en naar detentiecentra gestuurd. Twee dagen later begon dezelfde staatsmedia die Falun Gong nog recentelijk had geprezen met het uitzenden van anti-Falun Gong-propaganda. Televisie, radio en kranten brachten niets anders dan aanvallen op Falun Gong en lastercampagnes tegen de heer Li, dag en nacht, met programma’s die maandenlang in het geheim waren voorbereid.

Naarmate de dagen maanden werden, en de maanden jaren, werden honderden duizenden Falun Gong-beoefenaars onderworpen aan schijnprocessen en naar de gevangenis gestuurd, of administratief voor jaren naar werkkampen gezonden zonder ooit een dag voor de rechter te verschijnen. Wanneer familieleden naar hun lokale overheid of naar Peking gingen om te vragen wat er met hun ontvoerde dierbaren was gebeurd, werden ook zij gearresteerd.

Meestal gingen ze naar het Tiananmenplein.

Buiten China begonnen beoefenaars van Falun Gong berichten te ontvangen over de vervolging. Mensen net als zij in China werden gearresteerd zonder enige misdaad anders dan hun geloof, gevangen gezet, brutaal mishandeld, gemarteld en zelfs gedood. Gedocumenteerde sterfgevallen namen toe, eerst in de honderden, daarna in de duizenden. Maar ze wisten dat dit slechts het topje van de ijsberg was, het beetje informatie dat, vaak met groot risico en soms met hoge kosten, uit China werd gesmokkeld.

Met honderden duizenden, misschien zelfs miljoenen Falun Gong-beoefenaars in het Chinese gevangenissysteem, begonnen er steeds meer bewijzen te verschijnen dat deze gezonde gevangenen op grote schaal door de staat werden vermoord voor hun organen. Het aan het licht brengen van deze vervolging werd een kwestie van leven en dood.

Falun Gong-beoefenaars over de hele wereld gebruikten hun vaardigheden om de gruweldaden aan het licht te brengen. Sommigen deelden folders uit. Anderen hielden sit-ins buiten Chinese ambassades. Weer anderen in Washington, Ottawa en Genève probeerden de aandacht van de overheid te krijgen. Sommigen richtten mediabedrijven of websites op.

En sommigen waren artiesten. Wat konden zij met hun talenten doen?

In 2006 creëerden deze Falun Gong-beoefenaars, waaronder Chinese topartiesten uit de hele wereld, Shen Yun in New York.

Veel van deze choreografen, componisten, dansers, musici en zangers waren zelf aan vervolging ontsnapt. Anderen hadden familieleden verloren of hadden nog steeds dierbaren die in de gevangenis verbleven. De vervolging voelde dichtbij en dringend.

Dat doet het nog steeds.

Terwijl de vervolging in China tot op de dag van vandaag doorgaat, betreden deze artiesten avond na avond het podium om dit verhaal te vertellen. Het is misschien maar een klein onderdeel van een Shen Yun-voorstelling, slechts twee van ongeveer twintig verschillende dans- en muziekstukken, die elk op hun eigen manier een deel van de Chinese beschaving uitbeelden.

Maar voor de artiesten, en vaak ook voor het publiek, is het vaak het meest gedenkwaardige onderdeel. Het is niet alleen een verhaal van tragedie, maar ook van moed, geloof en hoop.

En het verhaal blijft zich ontvouwen — in China en op podia over de hele wereld.

Klik hier om volledige video te bekijken.