Tijdens een somber jubileum halen Shen Yun artiesten herinneringen op over de vervolging

Als een gezelschap dat in Amerika is gevestigd, is Shen Yun het nieuwe thuis geworden voor vele getalenteerde artiesten uit China die ooit werden vervolgd vanwege hun geloof. Vandaag praten we met twee van die artiesten - choreograaf Gu Yuan en pipa speler Yu Liang - om hun verhalen te horen.

Op deze dag 21 jaar geleden - 20 juli 1999 - werden miljoenen vreedzame beoefenaars van de spirituele praktijk Falun Dafa in China tot vijanden van de staat bestempeld. Sindsdien zijn er ontelbare hoeveelheden beoefenaars gevangen genomen, gemarteld en zelfs gedood voor hun geloof.

Falun Dafa, ook bekend als Falun Gong, is een methode van zachte qigong oefeningen begeleid door de principes waarachtigheid, mededogen en verdraagzaamheid. In de jaren '90 werd het de meest populaire vorm van meditatie en qigong in China. Veel mensen herstelden van hun ziektes door de beoefening en ondervonden ook voordeel van de leringen, die de verbetering van iemands inborst als basis beschouwen voor een holistische ontwikkeling.

In 1998 bleek uit een overheidsonderzoek dat 100 miljoen mensen in China Falun Dafa beoefenden. Ze gingen 's morgens naar parken om oefeningen te doen of oefenden thuis. Vanuit paranoia begon de hoogste leider van de Communistische Partij deze praktijk te zien als een bedreiging van de beheersing van de ideologie en probeerde deze volledig uit te bannen.

Om de vervolging uit te voeren werd een buitengerechtelijke veiligheidsdienst opgericht, die met de Oost-Duitse Stasi is vergeleken. In het hele land werden duizenden mensen uit alle lagen van de bevolking opgepakt en gevangen gezet. Boeken werden in beslag genomen, op een hoop gegooid en verbrand. De staatsmedia stuurden 24 uur per dag propaganda de wereld in om de golf van geweld te rechtvaardigen.

Een gevierd choreograaf

Tegenwoordig is Gu Yuan één van Shen Yun's meest ervaren choreografen. Elk jaar is hij verantwoordelijk voor een paar fascinerende verhalen die een hoofdbestanddeel van de voorstelling zijn geworden. Maar je zou uit zijn rustige houding niet vermoeden welke beproevingen deze bescheiden man heeft doorstaan.

"Ik had de beste drie jaar van mijn leven voor de vervolging begon", herinnert hij zich van de late jaren '90. "Ik was begonnen met het beoefenen van Falun Dafa. Toen ik de leer voor het eerst bestudeerde, kreeg ik een gevoel van verlichting. Ik voelde me niet langer verloren in het leven."

"Professioneel gezien had ik al het hoogtepunt van mijn artistieke carrière bereikt als één van de topchoreografen in China. Ik was thuis in elke stijl van dansen", zegt Gu Yuan. "Ik was op een punt gekomen waarop ik niets meer verlangde. Ik had alles bereikt wat ik wilde."

Maar toen kwam 20 juli 1999.

"Hierna was alles in een oogwenk verloren", zegt hij. "Hogere pieten van het Ministerie van Cultuur kwamen met mij praten. Ze vertelden me dat ik een keuze had - of ik geef mijn geloof op, of ik verlies alles. Ik aarzelde niet eens."

Onmiddellijk werd hij ontslagen. Zijn bedrijf, zijn salaris, en zijn huis werden in beslag genomen.

"Mijn vrouw en ik wisten dat onze carrière in China voorbij was. We wisten dat de kunsten altijd werden gebruikt om de Communistische Partij te dienen."

Gedurende vele jaren was Gu Yuan niet in staat een artistieke carrière te volgen en nam zijn toevlucht tot andere gebieden om in zijn levensonderhoud te voorzien. Al die tijd ontweek hij continue speciale agenten die hem probeerden te arresteren.

In 2007, toen hij hoorde dat in Amerika een gezelschap voor podiumkunsten met de naam Shen Yun werd opgericht, zag hij een sprankje hoop om zich weer met de kunst bezig te houden - dit keer voor een veel hoger doel. In 2012 emigreerde Gu Yuan naar de VS en sloot hij zich aan bij Shen Yun.

Eigentijdse verhalen over de benarde situatie en de moed van Falun Dafa beoefenaars in China verschijnen op het Shen Yun podium. Wanneer Gu Yuan deze minidansdrama's choreografeert, put hij vaak uit zijn eigen ervaringen.

"In China zijn we vaak naar de regering gegaan om een verzoekschrift in te dienen. We werden vastgehouden in detentiecentra, waar de omstandigheden slechter waren dan in gewone Chinese gevangenissen", zegt hij. "Deze dingen zie je op het podium - we hebben ze meegemaakt. Mijn vrouw werd geslagen door een bende van zeven politieagenten toen ze het Falun Dafa-boek in haar hand wilde beschermen, totdat ze het uiteindelijk te pakken kregen - net zoals je in de dans ziet."

"Ik herinner me duidelijk het beeld van een gevangenisarts die ons bedreigde met een grote spuit en zei: ‘Als je nog steeds doorgaat met beoefenen, geef ik je een injectie van dit!’ Dit was de basis voor het personage van de gevangenisarts die ik creëerde en die verscheen in één van de dansverhalen."

Nog altijd zijn veel familieleden van Gu Yuan in China, die onder de constante dreiging van de Communistische Partij leven en onderdrukt worden voor hun geloof.

Tokkelende snaren

Shen Yun pipa speler Yu Liang herinnert zich de eerste keer dat haar moeder vanwege haar geloof werd gearresteerd.

"Op een ochtend in augustus 1999 maakte mijn moeder me wakker en vroeg of ik de Falun Dafa oefeningen met haar wilde gaan doen, zoals we dat vroeger deden", herinnert ze zich.

"Ik zei, ’Oké.’ Als klein kind zat ik tijdens het mediteren non-stop te friemelen. Maar toen ik mijn ogen opende en naar mijn moeder en de serene gezichten van al die mediterende mensen om me heen keek, was ik in staat om mezelf te kalmeren en mijn ogen weer te sluiten."

Maar na een paar minuten van rustige meditatie werd Yu Liang plotseling gestoord door harde geluiden om haar heen.

"Ik opende mijn ogen en zag een horde geheime agenten en politieagenten onze kant op komen. Hun voertuigen stonden overal geparkeerd. Snel werden mijn moeder en de dames uit de oefengroep in hun busje geduwd. En in een oogopslag moment waren ze verdwenen. Ik was de enige die nog over was."

Yu Liang was nog geen vier jaar oud.

Het jaar daarop werd haar moeder vrijgelaten uit de gevangenis. Haar moeder ging vervolgens een verzoekschrift indienen bij de regering over deze misstanden. Steeds weer werd ze gearresteerd en gevangen genomen.

"Ik zag haar vaak weggaan, 's nachts en overdag, in de sneeuw en in de zon. Elke keer wachtte ik vol ongeduld op haar terugkeer", zei ze.

In 2001 waren alleen Yu Liang en haar vader nog thuis. Omdat ze niet oud genoeg was om haar eigen haar te vlechten, nam haar vader deze taak op zich en werd haar haar een permanent "vogelnest".

"Ik heb hem zo vaak gevraagd: 'Wanneer komt mama terug?’ Elke keer gaf hij met een lage stem hetzelfde antwoord: 'Binnenkort, binnenkort. Mama zal snel terug zijn...’"

Jaren gingen voorbij. Terwijl Yu Liang naar de kleuterschool, de basisschool, de middelbare school en vervolgens de universiteit ging, waren haar ouders voortdurend het doelwit van pesterijen op hun werkplek. Op school werd Yu Liang ook geconfronteerd met pesterijen en ondervragingen, omdat ze zich niet wilde aansluiten bij de Communistische Partij.

"Het nieuws van mede-beoefenaars - die ooms, tantes, opa's, oma's, grote broers en zussen die ik al sinds mijn kindertijd kende - over hoe ze onwettig werden gearresteerd, naar werkkampen werden gestuurd, of gevangen werden gezet... het leek wel eindeloos.”

"In China leefde ik iedere dag in diepe angst dat die nachtmerrieachtige tijden ons zouden achtervolgen. Ik vroeg me voortdurend af of ik de volgende zou zijn."

In 2015 was Yu Liang al een gevorderde pipa speler. Ze verliet China toen om zich bij het orkest van Shen Yun aan te sluiten en haar muziekstudie aan het Fei Tian College voort te zetten. Maar soms, tijdens het repeteren of het kijken naar de voorstelling, dwaalt haar geest af naar haar ervaringen in China.

"De gewelddadigheid die 21 jaar heeft geduurd had al lang geleden moeten eindigen. Het is tijd om het recht te herstellen."