Uitgelicht: eerste soliste Angelia Wang

Taste of Life Magazine (TOL) is het toonaangevende tweetalige luxe lifestyle tijdschrift in Frankrijk en Canada, toegewijd aan de ontmoeting tussen Oost en West door een gedeelde waardering voor de schoonheid en elegantie van beide tradities. 

In de laatste editie van TOL stond een artikel gewijd aan eerste soliste bij Shen Yun, Angelia Wang. Wang is sinds 2008 bij Shen Yun. In 2012 won zij de eerste plaats in New Tang Dynasty Television’s International Classical Chinese Dance Competition (bij de volwassen vrouwen). Wang zal het komende seizoen met Shen Yun New York Company op tournee gaan door Noord-Amerika en Europa. 

Uit ‘Een diamant schittert feller’ (TOL)

Soms vervaagt de grens tussen werkelijkheid en fabel als je naar theater kijkt. Zelfs nog meer als de danser je doet denken aan een hemelse fee uit een verhaaltje voor het slapengaan — moeiteloze koninklijke gratie, levenslustige dynamische salto’s en pirouettes, en het meest gedenkwaardige; een aura die niet van deze wereld is, maar hier wel wanhopig hard nodig is. Dat was wat ik beleefde toen ik ‘De dame van de maan’ zag, Angelia Wang, een eerste soliste bij Shen Yun Performing Arts.  

“Ik beschouwde mezelf als Chang’E”, zei Wang over haar onberispelijke uitvoering van één van de meest vereerde hemelse personages uit het oude China. Als ze nu danst, stromen haar emoties, authentiek en vrij, en “dat werkt aanstekelijk op het publiek”, zegt ze.

Een toestand bereiken waarin Wang in deze eeuwenoude godin kon reïncarneren vereiste veel tuimelpartijen, zowel letterlijk als figuurlijk. Maar het zou ook niet helemaal eerlijk zijn om nu te zeggen dat Wang niet geholpen werd door voorbestemde talenten. Een tenger figuur, lenig en atletisch en een aangeboren passie voor perfectie lijken haar met een reden gegeven — hetzelfde bracht haar ertoe China op 13-jarige leeftijd te verlaten en één van meest geliefde klassieke Chinese danseressen ter wereld te worden.

Bij de Fei Tian Academy in New York - waar veel Shen Yun dansers met dansen beginnen — pakte Wang snel het tuimelen op, en oefende de technieken meer dan 100 keer op een dag.   

Haar toewijding leverde resultaten op. In de eerste zes jaar dat zij bij een Shen Yun tourneegezelschap zat, won ze drie gouden medailles bij internationale danswedstrijden. Hoewel jong van leeftijd, hebben bijna duizend optredens over de hele wereld haar doen opgroeien tot ver voorbij haar leeftijd. 

Ondanks haar snelle groei op het wereldpodium, wordt zij altijd gedreven door een nederig soort perfectionisme. “Ik heb altijd het gevoel dat ik het niet goed genoeg doe. Niet dat ik me depressief voel, maar gewoon dat ik niet goed genoeg ben.” 

Binnenstebuiten

Klassieke Chinese dans lijkt op het proces van het pellen van de laagjes van een ui. Terwijl Wang streeft naar een perfectere kunst, realiseerde zij zich dat de lagen onder deoppervlakte het belangrijkste waren, en het zoetste. 

Een belangrijk typerend kenmerk van Chinese klassieke dans is het concept van ‘houding’; het idee dat elk gebaar, pirouette en uitdrukking uit het hart en ziel van de danser komt. Het is als een wiel waarbij de houding zich in het centrum bevindt; de spaken zijn de diverse kenmerken van klassieke Chinese dans, zoals een mudra, fladderend pasje of een salto, schieten naar buiten en draaien om het hart van het wiel heen - vloeiend, inspirerend, goddelijk.

Het is één van de redenen waarom klassieke Chinese dans zo anders overkomt, omdat de houding absoluut niet vervalst kan worden. Het is de oprechte, intieme reis van de ziel van een danser.

“Als de dansers hun hart niet gebruiken, maar bewust acteren, zal het publiek het gevoel hebben dat ze toneelspelen”, zegt Wang. “Het ziet er onhandig en pijnlijk uit.”   

Terwijl de beheersing van acrobatische salto’s en bewegingen onmogelijk is voor de één, waren ze makkelijk te leren voor Wang, het cultiveren van haar houding was een langzamer proces dat net zo zeer verlichting als oefening vereiste.

“Ik had de achtergrond van het personage bestudeerd en haar karakter geanalyseerd, maar wat ik vertegenwoordigde was nog steeds te simpel”, zegt Wang over haar vertolking van vier jaar geleden van Mu Guiying: de bij uitstek eervolle vrouw. 

Shen Yun dansers cultiveren niet alleen hun integriteit om hun danshouding te verbeteren, ze doen het om de enorme diepgang van de legendarische personages in hun toneeldansen te begrijpen. Wang zegt dat de subtiele lichamelijke uitingen van de moed, kracht en rechtschapenheid van Mu die haar inspireerden haar vaderland te verdedigen, misten.

Maar niemand kan aan Wang’s eigen vastberadenheid betwijfelen, en met innerlijke groei, kwam uiterlijke verbetering. Tijdens de wereldtournee van vorig jaar had Wang de gelegenheid om Chang’E, de maangodin te verbeelden, en dat deed ze met hart en ziel.

“Ik luisterde heel vaak naar de begeleidende muziek om de veranderingen te begrijpen in de emoties van het personage”, zei Wang. Ze nam elke repetitie op, bestudeerde de opnames met choreografen om emotie, beweging en muziek perfect te harmoniseren. “Ik plaatste mezelf echt in de schoenen van Chang’E.” 

De toewijding van Wang om een sterkere band te smeden tussen ziel en lichaam was een grote verandering, zowel voor haarzelf persoonlijk als voor de toeschouwers.

“Mijn optreden was nu compleet veranderd”, zei Wang. “Ik leerde hoe ik mijn emoties kon uitdrukken en hoe ik ze op een natuurlijke manier kon overdragen op het publiek. Wanneer de geest een lichte reactie heeft, hebben de botten en spieren subtiele veranderingen, die de juiste boodschap overbrengen.

Deze moeiteloze wisselwerking tussen geest en beweging voegde een dimensie aan dans toe die Wang nu meer dan ooit koestert. “Eerder vond ik het niet zo erg of ik nu de rol van de eerste danser kreeg of niet. Maar nu zie ik de hoofdrol als een kostbare kans. Vanaf nu doe ik mijn best om elke rol perfect uit te voeren, elke minuut en elke seconde die ik krijg.” 

Buitenstebinnen

In haar queeste om haar ambacht te verbeteren door naar binnen te kijken, keek Wang ook buiten zichzelf, waar zij nieuwe inspiratiebronnen voor innerlijke groei vond. Het begeleiden van de volgende generatie Shen Yun dansers is  “een leerproces voor mij, die mijn ervaringswereld verrijkt.”

Door de ogen van een ander kijken helpt haar onbaatzuchtiger te worden. “Ik moet hen helpen hun problemen op te lossen, afhankelijk van hun individuele behoeften”, zei Wang. En het advies van één van haar docenten echoot vaak in haar geest.

“Toen ik een tiener was, vertelde een bepaalde docent me dat als ik wilde leren dansen, ik eerst moest leren om een goed persoon te zijn, voordat ik anderen beïnvloedde”,  zei ze. “Het is niet zomaar een vorm van druk, maar een drijvende kracht.” 

Een herwonnen bewondering voor cultureel erfgoed is ook een integraal onderdeel van haar gereedschapskist als danser geworden, wat haar in staat stelt de rijke complexiteit van de personages die ze op het podium vertolkt beter te begrijpen.

“Toen ik vroeger werelderfgoed plaatsen bezocht, keek ik daar gewoon even rond”, zei Wang. “Nu leer ik de historische achtergronden van te voren en bekijk alles zorgvuldig, zoals de bakstenen en dakpannen en de constructie van de architectuur. Ik eet misschien in speciaalzaken om de echte plaatselijke smaken te proeven.”

Terwijl Wang de wereld rondreist, en eeuwen authentieke Chinees erfgoed deelt, leeft ze temidden van een pijnlijke ironie: Shen Yun kan niet optreden in de geboorteplaats van deze prachtige cultuur. Sinds de Culturele Revolutie in de jaren 60, heeft het communistische regime oorlog gevoerd tegen China’s heilige tradities.

Dit, gepaard aan gemiste kansen in haar jeugd, heeft haar hartzeer opgeleverd. “Ik woonde in de eeuwenoude stad Xi’an toen ik jong was”, zei Wang. “Omdat de stad bezaaid is met historische monumenten, had ik niet het gevoel dat ze bijzonder waren.” Het niet bezoeken van het beroemde Terracotta Leger of het Mausoleum van de Eerste Qin Keizer, “spijt haar  zeer”. Daarom ervaart Wang voorlopig de majestueuze cultuur van haar thuisland op het podium met de rest van de wereld; een gift aan hen, net zo zeer als aan haar zelf.

“Moderne mensen zijn altijd op zoek naar manieren om hun emoties, zoals vreugde of ontevredenheid met het leven, te ventileren”, zegt Wang. “Maar het is moeilijk voor hen om hier een geschikte manier voor te vinden, waardoor ze misschien extreme dingen doen. Hierdoor gebeuren er veel vreemde en slechte dingen in de samenleving. Ik heb het geluk dat ik dans ontdekte om zo mijzelf fysiek uit te kunnen drukken.”

Ze straalt vreugde en authenticiteit uit, en geeft een nieuwe betekenis aan de woorden “legendarisch karakter”. Ze glimlacht. “Ik hoop dat ik altijd kan dansen. Ik zal zo lang dansen als ik kan.”